Bitkilerin kendi türünden yeni bitkiler meydana getirmek için üreme yoluyla meydana getirdiği oluşumlardan biri de tohumdur. Tohumlar, tohum taslaklarının çiçek tozlarıyla döllenmesinden sonra, çiçeğin yumurtalığında oluşur. Her tohumdan yeni bir bitki oluşturacak embriyon ve gelişecek bitkinin, kök salıncaya kadar beslenmesine yetecek miktarda besin bulunur. Embriyon ve bu besin deposu bir ya da birkaç koruyucu kabukla örtülüdür. Tohumlardaki besin maddeleri çoğunlukla embriyonun kendinde toplanır. Bu tip tohumlar bakla ya da fasulye tanesinde olduğu gibi, çenek ya da çim yaprağı denen ve besinle dolu iki yarıya ayrılır. Oysa, bazı tohumlarda çeneklerle embriyonun geri kalan bölümü çok küçüktür ve bunlar besi dokusu denen özel bir besin depolayıcı dokuyla sarılmıştır; yani iki çeneğe ayrılmazlar. Tohumlarındaki çenek sayısına bağlı olarak, bir çenekliler ve iki çenekliler adıyla anılan iki temel gruba ayrılır. Buğdaygiller, zambak, orkide, süsen ve palmiyeler gibi yaprakları paralel damarlanma gösteren bitkiler bir çenekliler adını alır.
Ağsı damarlı yapraklarıyla dikkati çeken ağaçlar, çalılar ve otsu bitkilerse iki çenekliler adını alır. Bitkiler âleminin büyük bir bölümünü oluşturan tohumlu bitkiler, tohumlarının konumuna göre, kapalı tohumlular ve açık tohumlular olmak üzere sınıflandırılır. Kapalı tohumlular, tohumları meyvelerin içinde saklı olan bitkileri kapsar (örneğin, fındık, fasulye). Açık tohumlulardaysa tohum meyvenin içinde tümüyle saklı değildir; genellikle kozalak pullarının yüzeyinde, üstü açık olarak bulunur (örneğin, çam, köknar)
