Ses Terimi Hakkında Bilgiler
Akciğerlerden gelen havanın ses yolunun herhangi bir noktasındaki boğumlanması ile oluşan ve yayılarak kulaklarla algılanan titreşime ses denir. Sesin saniyedeki titreşim sayısına frekans ya da perde denir. Sesler, ses yolu adı verilen akciğerlerden başlayıp boğaz, gırtlak, damak, dil, diş ve dudakların çeşitli hareketleri sonucunda oluşur. Sesler oluş biçimlerine ve oluşum yerlerine göre gruplandırılır.
Ses ile kişilik arasında yakın bir ilişki vardır. Bir dilin sözcükleri anlam bakımından zengin olabilir. Bu zenginlik, ancak ses ile sözün doğru birleşimiyle belirtilebilir.
1- Herhangi bir cismin titreşiminden dolayı çıkan ses dalgalarının hava aracılığıyla kulağımıza ulaşmasına ses denir. İnsan kulağı 20 ve 20.000 Mhz arasındaki sesleri duyabilmektedir. Sesler birbirinden Ses Rengi (Tını ) ile ayrılır. Her sesin kendine göre özelliği vardır. Kalın veya ince olması Yükseklik, kuvvetli veya kısık olması Gürlüktür.
2- Titreşimli bir kaynaktan çıkan, belirli bir ortamda uzunlamasına dalgalar biçiminde yayılan basıncın etkisiyle kulağın algıladığı duyu.
3- Bir cismin titreşiminden meydana gelen dalgaların hava yolu ile kulağımıza ulaşmasına denir.
1. Ses organlarının bir hareketiyle oluşan ve duyulabilen hava titreşimlerine ses denir.
2. Akciğerlerdeki havanın gırtlaktaki ses tellerine çarparak meydana getirdiği titreşimlere ses denir.
3. Ciğerlerden gelen havanın ses yolunun herhangi bir noktasındaki boğumlanmasıyla oluşan ve yayılan kulakta, bir ünlü olarak veya bir ünlü ile birlikte algılanan titreşim: a, m, n, y, s.
Benzer Diksiyon ve Hitabet Terimleri:
Diksiyon: Güzel ve etkili konuşmak üzere kullanılacak dil malzemesinin doğru seçilmesi ve bunların konuşmaya yardımcı diğer unsurlarla (sesin uyumu, vurgu, ton,
Sesin İşitilebilirliği (Yüksekliği): Bir konuşmacının sesini karşısındakine duyurabilmesi, iyi bir konuşmanın başlangıcını oluşturur. Konuşmacının sesi işitilmezse konuşmacı ve dinleyici
Telaffuz: Kelimeleri, olması gerektiği şekilde doğru ses ve doğru vurguyla ağızdan çıkarmaktır. Söyleyiş, söyleniş, sesletim.
Yazı Dili: Yazı dili, adından anlaşılacağı üzere yazıda kullanılan dildir. Dilde birliği, anlaşma kolaylığını sağlamak için kullanılan kitap dilidir, kültür dili
Vurgu: Konuşma, okuma sırasında bir hece veya kelime üzerine diğerlerinden daha farklı olarak yapılan baskı, aksan.
Bedensel Davranış: Duruş, jest, mimik gibi görsel simgeler konuşmanın temel öğeleridir.