Sağ Ulûfeciler Nedir? Sağ Ulûfeciler Hakkında Kısaca Bilgi

Sağ Ulûfeciler Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Sağ Ulûfeciler:
Sağ Ulûfeciler (Ulûfeciyân-ı Yemîn) Ulûfeciler, altıbölük halkı da denilen kapıkulu süvarilerinin orta bölüklerinin ya da sipah ve silâhdar bölükleri dışındaki dört bölük halkının ilk iki bölüğüdür (Özcan, 2012, s.126).

Ulûfeciyân-ı yemîn ise, kapıkulu süvarisini teşkil eden altı bölüğün “Ulûfeciyân” adı verilen ikisinden birincisinin ismidir. İkincisine ise, “Ulûfeciyân-ı yesâr” denilmekteydi. Sağ ulûfeciler manasına gelmektedir. Bu ismi almaları, savaşlarda aldıkları pozisyon ve mevkiden ileri gelmektedir. Bu bölüğün görevi, Vezir-i azam ile devlet erkânını korumaktı. Diğer kapıkulu süvarilerinin olduğu gibi silahları bir pala ve bir mızrakla eyerlerinin başına asılı olan ve “gaddâre” ismi verilen bir kılıçtı (Pakalın, 1983c, s. 550).

Yeşil bayrak ismi de verilen sağ ulûfeciler yüz yirmi bölüğe ayrılmışlardı. Savaş meydanında ve ordunun konakladığı yerde padişah sancağının sağında yer alırlardı. Devlet hazinesini beklemek de bunların görevleri arasındaydı. Bu bölükten dört kişi subaşı ismiyle bölük subaşılığına tayin olunurlardı. Mal ve para tahsili bu subaşılar tarafından yapılırdı ki, bunlara da “başbaki” ismi verilmekteydi.

 

Benzer Tarih Terimleri:

Lazlar: Doğu Karadeniz kıyılarında yaşayan Kafkasya kökenli bir halktır. Etnik kökeneri kesinlik kazanmamıştır. Osmanlı egemenliğiyle birlikte İslam inanışı

Şeşper: Savaş araçlarından altı dilimli topuz.

Animizm (Canlıcılık): Doğanın bütün varlıklarında insanınkine benzer ruhlar bulunduğu yolundaki ilkel inançtır. Ruhu bedenin ilk nedeni ve canlandırıcısı sayan öğretidi

Karlofça Antlaşması: Avusturya, Lehistan, Venedik ve Osmanlı Devleti arasında imzalandı. 1. Temeşvar ve Banat Yaylası dışında kalan bütün Macaristan ve Erdel Avusturya'

Ortaçağ: Kavimler Göçü'nden (375), Roma İmparatorluğu'nun ikiye bölünüşünden (395) ya da çöküşünden (476) Türklerin İstanbul'u ele geçirdiği 1453 yılına kadar

Kurultay: 1. Eski Türklerde devlet işlerinin görüşüldüğü kurul. 2. İlk Türk devletlerinde, devlet işlerinin görüşülüp karara bağlandığı büyük meclis için kul