Onlu Teşkilat Terimi Hakkında Bilgiler
Tarihte düzenli ilk Türk ordusunu Mete Han MÖ 209'da kurmuştur. Mete Han'ın ordusunda, 10 000 atlıdan oluşan en büyük birlik "tümen" olarak adlandırılmıştır. Tümenler binlere, binler yüzlere, yüzler onlara ayrılmış, her birinin başına tümenbaşı, binbaşı, yüzbaşı ve onbaşı rütbelerine sahip komutanlar görevlendirilmiştir. Mete Han'ın kurduğu bu sisteme onlu teşkilat adı verilmiştir.
Onlu teşkilat, günümüze kadar hüküm süren diğer Türk devletleri ile süregelmiştir.
Asya Hunları, Avrupa Hunları, Kök Türkler, Selçuklular ve Osmanlılar Dönemi'nde Türk ordusu bu sistem sayesinde dünyanın sayılı ordularından birisi olmuştur. Ayrıca geçmişten günümüze dünyadaki modern ordular, bu onlu teşkilatı temel alarak ordularını bu şekil düzenlemiştir.
Türk toplumlarındaki onlu teşkilatın sosyal ve idari açıdan iki önemli işlevi vardır. Bunlardan biri devlet güçlerinin tümü (boy, soy gibi) ayrımlara bakılmadan onlu sisteme göre bölünmüş ve merkezden atanan komutanlar aracılığı ile hükümdara
bağlanmıştır. Böylece herkesin birbirine yardımcı olduğu bir millet birliği meydana getirilmiştir. İkinci işlevi de devletin bütün idarecileri, aynı zamanda asker oldukları için ordunun görev ciddiyeti sivil ve idari yapıya yansımıştır. Böylece
devletin askerî disiplin içinde çalışması temin edilmiş ve bu durum Türklere neden ordu-millet denildiğini de açıklamıştır.
Kaynak: Tarih 9 Ders Kitabı (MEB)
Benzer Tarih Terimleri:
Tekfur: Bizans İmparatorluğu zamanında vali düzeyinde olan yöneticilerle Anadolu ve Rumeli'deki Hristiyan beylerine verilen genel ad.
Hanekâh: Eskiden gezginlerin ve yoksul yolcuların barındıkları misafirhane.
İdol: Tarih öncesi ve İlkçağda tanrılara adak olarak su nulan taş, seramik bazen de kemikten yapılmış, tanrı veya tanrıça heykelcikleridir. Ana tanrıç
Demokrat Parti: Celal Bayar, Adnan Menderes, Refik Koraltan ve Fuat Köprülü gibi kişilerce 1946 yılında kuruldu. 1950 yılında iktidara geldi. 1954 ve 1957
Nasranilik: Hristiyanlık, İsevilik.
İçtihad (Öğreti): Uygulanacak kuralın yasada ya da örf ve adet hukukunda açıkça ve hiç bir kuşkuya yer bırakmayacak biçimde bulunmadığı durumlarda yargıcı