Müsadere Terimi Hakkında Bilgiler
Kendiliğinden suç teşkil eden veya suçta kullanılan eşyanın zoralımı. Zoralım; bir kimsenin taşınır veya taşınmaz bir malının, kendi isteği olmaksızın devlet tarafından elinden alınması.
1. Osmanlı Döneminde geliri ile mal varlığı ve harcamaları örtüşmeyen kişilerin mallarına el konulmasıdır.
2. Zor alım, el koyma.
Osmanlı Devletinde her hangi bir kişiye ait mallara padişah adına el konulması.
Kanun gücü ile zorla alınan.
Benzer Hukuk Terimleri:
Alâ: Çok iyi
Suç Aleti: Suçun işlendiği alet veya suçun işlenmesinde söz konusu olan alet
İbka: Devamlı, sürekli kılma; yerinde bırakma
Tehir: erteleme; ara verme
Teşhis: Şahıslandırma, tanıma, bir kimseyi tanıma suretiyle kim olduğunu ortaya koyma, belirleme.
Avârız: kazalar; belâlar; borçlanma ve hak kazanma yeterliliğini kısan veya yok eden haller