Mecusilik (Zerdüştlük) Terimi Hakkında Bilgiler
1. Zerdüşt dini inananları. Ateşe tapan insanlardır. Timsah ve İnek gibi hayvanları kutsal sayarlar. Su ve toprağa saygı duyarlar. Bu nedenle ölülerini gömmezler. Onları kuleler üzerine koyarak yırtıcı kuşlara yem yaparlar. İnançlarına göre ölümden sonra ruh özgürlüğüne kavuşur.
2. Mecusilik, mecus dinine ait inanç ve akidelere dayalı tutum ve davranışların bütünü; temel akideleri ateşe (ışık) tapmak olan Zerdüştilik, Mithrailik, Zurvailik, Manilik ve Mazdekilik gibi çeşitli fırka ve mezheplerin ortak adı. Mecusiler, ateşe tapan, nur ile karanlığı iki hayır ve şer kaynağı olarak kabul eden topluluk.
Benzer Tarih Terimleri:
Bağıt: Yapılmak istenilen bir işi birkaç kişinin karşılıklı olarak kararlaştırıp üstlerine almaları, akit.
Osmanlıca: XIII.-XX. yüzyıllar arasında Anadolu'da ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yayıldığı bütün ülkelerde yazın ve yazışma dili olarak kullanılan, özellikle, XV:
Bögü: Hâkim, bilge, bilici (Bögü Kağan)
Mehtername: Osmanlı Devleti'nin askeri mızıka takımıdır. Bir çok doğu ülkesinde olduğu gibi; davul, zurna, nakkare (küçük davul), boru, zil ve kösten
Sefer: Harbe gidiş. Yolculuk, seyahat. Savaş durumu. (Hazarda ve seferde: Barışta ve savaşta)
İrkin, Erkin: Daha çok Karluk Türkleri'nde kullanılan bir unvan. Bir rütbe.