Manda Yönetimi (Güdüm) Terimi Hakkında Bilgiler
Birinci Dünya Savaşı sonrası, siyasal ve ekonomik gücü yeterli olmayan ya da bunları yeterince kullanmasını beceremeyen, kendi kendini yönetemeyen kimi ülkeleri belirli bir düzeye eriştirip bağımsızlığına kavuşturmak üzere, o zamanki birleşmiş uluslar örgütü (Milletler Cemiyeti) yönetmek için bir büyük devlete verilen yetkidir. Emperyalist devletler kendilerine bırakılan topraklarda manda (güdüm) ve himaye (korumacılık) adı altında yönetimler oluşturarak sömürü yöntemlerini değiştirmişlerdir.
Benzer Tarih Terimleri:
Aşağı Bölükler: Osmanlı ordusu, Kapıkulu süvarilerinin altı bölüğünden, Sağ Garipler ve Sol Garipler olarak adlandırılır.
Mazgal: Kale ya da sur duvarlarında bulunan, kaleye saldıranları gözetlemek, ok ve benzeri şeyler atmak için bırakılmış irili ufaklı pencere niteliğinde diş
Fetva Emini: Şeyhülislâm kapısında fetva hazırlamak ve şeriat mahkemelerince verilmiş bildirileri incelemekle görevli uzman kişi.
Şeşper: Savaş araçlarından altı dilimli topuz.
Âyan: Bir şehrin ileri gelenleri. Osmanlılarda çoğu eşraf ailelerinden oluşan sınıf.
Cebehane: Savaş silâh araç ve gereçlerinin muhafaza edildiği yer. amanla cephane şeklini almıştır.