Lahit Terimi Hakkında Bilgiler
Harç ile yapılan mezar, ölüleri koymaya mahsus sanduka yerinde kullanılır bir tabir.
Eski çağlarda içine ölünün içine yerleştirildiği, seramik, taş, ağaç ya da mermerden yapılmış mezarlardır.
Antik çağda ölü gömme gelenekleri arasında ölünün koyulduğu sandık şeklindeki mezardır. Malzemesi ahşaptan, pişmiş toprağa, mermerden kireçtaşına kadar çeşitlilik gösterebilir. Genelde dikdörtgen olan lahitin dış yüzeyi ve kapağı çeşitli kabartmalarla süslenmiş olabilir.
Eskiden sinlerin üzerine konulan tabut biçimindeki taş.
1. Üstü tahta, taş, tuğla, mermer, bronz, kurun ya da pişmiş topraktan yapılan, içine ölünün yerleştirildiği, kapakla örtülü sanduka biçiminde özel mezar.
2. Ölülerin konulduğu taştan veya mermerden oyma mezar.
Taş veya mermerden oyma mezar.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
Mahat: Mücellit terimlerindendir. Kap ile dip (sırt) arasındaki açıklığa verilen addır. Bu kısma meşin veya bez kaplanır. Kapağa hareket kolaylığı sağlar.
İcazetname, icâzet: İlimde ve yazıda öğrenimini bitirenlere verilen belge; hattat icazetnamelerine son asırda ketebe kıtası denilmiştir. İcazetnamede, silsilenamedeki gib
Sahaf: Eski devrin kitapçıları. Bayezid Camii avlusundan Kapalıçarşı'ya giden yolun iki tarafındaki dükkânlar, eskiden sahaf dükkânı idi. Bugün Bayezid Camii
Katta': Kesmeci; katı'a, oyma işlerini yapan sanatkâr. Bu sanatkârların en meşhuru Bursalı Fahri'dir.
Pâyende: Ayak ile ilgili bilgilere bakınız.
Hafız-ı Kütüb: Kitapları hıfzeden, saklayan; kütüphaneci. Bizde Cumhuriyet'ten önce kütüphaneler çoğunlukla yazma eserlerden oluşur ve kütüphanecilere hafız-ı kütüb