Halkçılık Terimi Hakkında Bilgiler
Toplumun bireyleri arasında eşitliği gözetmek, toplum içinde hiç bir kişiye, topluluğa ayrıcalık verilmesini kabul etmemek, bireyleri tek ve eşit bir varlık tanımak, onun yararına çalışmaktır. Atatürkçülüğün altı temel ilkesinden biridir.
Fransız edebiyatında, 1929 yılında Leon Lemonnier ve Andre Therive'nin öncülüğünde ortaya çıkan bir edebiyat akımı.
Halkçılık, devletin siyasi, ekonomik ve kültürel alandaki hizmetlerin tüm halka yönelik olmasını amaçlayan bir ilkedir. Halkın eşitliğini, refah ve mutluluğunu amaçlar.
Özellikleri:
- Halk devlet yönetimine katılır. Temelinde demokrasi vardır.
- Herkes kanunlar önünde eşit haklara sahiptir.
- Cumhuriyetçiliğin ve milliyetçiliğin doğal bir sonucudur.
- Toplumda sınıf ayrımına karşıdır. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye ayrıcalık tanınamaz.
- Eşitlik, dayanışma, sosyal devlet bu ilkeyle ilgilidir.
Benzer Tarih Terimleri:
Mühr-ü Hümayun: Padişahın mührü. (Sadrazam tarafından kullanılırdı)
Cunta: Ülkenin yönetimine el koyan kimselerden oluşan kurul.
Alevilik: Hz. Ali'ye bağlı olan mezheplerin ortak adıdır. Hz. Muhammed'den sonra gelen üç halifeyi tanımayan, kendilerine ehli beyt adını veren bir mezhepti
Nemçe: Osmanlılar zamanında Avusturya yerine kullanılırdı. Nemse de denir.
Tarblusgarp Savaşı: Tarblusgarp Savaşı'nın Nedenleri :
1. Siyasi birliğini geç sağlayan İtalya'nın sömürge arayışına çıkmış olması
2. İtalya'nın sömürge elde
Ekonomi: Bir insan topluluğunun ya da bir ülkenin, yaşayabilmek için üretme ve bunları bölüşme biçimlerinin ve bu eylemlerden doğan ilişkilerin tümüne veril