Fıkıh Terimi Hakkında Bilgiler
1- Kişinin amel yönünden faydasına ve zararına olan şeyleri bilmesidir.
2- Dinde yapılması ve sakınılması lâzım gelen işleri bildiren ilim. İslam Hukuku.
İslam hukukudur ve dünya işleri yanında, dinsel görevleri de içine alır. Hanefi Mezhebine göre dört kaynağı vardır. Bunlar:
1. Kitap; Kur'an-ı Kerimdir.
2. Sünnet; Hz. Muhammet'in söz ve davranışlarıdır.
3. İcma; İslam fakihlerinin (fıkıh bilginleri) bir sorun üzerinde görüş birliğine varmalarıdır.
4. Kıyas; Bir hükmün, nitelik ve koşul bakımından ona benzeyen fakat hakkında hüküm bulunmayan başka bir olaya uygulanmasıdır.
İslam hukuku.
İslam hukukunda din ve dünya işleri ile ilgili ana kaynaklardan yararlanarak konulmuş olan kuralların bütünü.
Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:
Râbıta: Kalbini büyük velilerin kalbine bağlayarak onlardan feyz alma.
Yerhamükellâh: Aksırıp, "Elhamdülillah" diyene, yanında bulunan kimsenin; "Allahü teâlâ sana merhamet etsin" mânâsına söylediği mübârek bir söz.
Levh-i mahfuz: Olmuşların ve olacakların, zamandaki bütün anların ve mekandaki bütün varlıkların, kısacası, her şeyin yazılı bulunduğu bir İlâhî muhafaza levhası; İl
Hayâ: Hoş karşılanmayan bir söz veya davranıştan dolayı kişinin Allah'a ve insanlara karşı mahcubiyet ve üzüntü duyması, utanması, insanı kötülük yapmaktan
Daru'n Nedve (Darun Nedve): Müslümanlıktan evvel, Kureyş kabilesinin müzakereler için toplandığı bir yerin adı olup, Kusey İbn-i Kilap tarafından kurulmuştur.
Azâb: İşlenen günahlar sebebiyle âhirette çekilecek cezâ.