Ferman Terimi Hakkında Bilgiler
Ferman, kelime itibariyle emir, irade, buyruk anlamlarını taşır. Baş tarafı tuğralı ve çoğu kez tezhipli uzun kâğıtlara yazılmış padişah buyrukları. Bir iş veya maslahat siparişini mutazammın padişah tarafından verilen yazılı emir.
1. Buyruk, emir.
2. Osmanlı Devleti'nde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık. "Osmanlı Devleti'nde padişahın fermanı kanun sayılırdı."
1- Osmanlı padişahlarının yazdığı herhangi bir konu üzerine uyulması gerekli hükümleri taşıyan resmi buyruktur, yazılı padişah emri.
2- Divan tarafından padişah adına çıkarılan ve kesin nitelik taşıyan devlet emri.
Bir kararın yerine getirilmesi için padişahtan çıkan tuğralı emir.
Padişahlar tarafından her hangi bir konuda yazılan buyruk.
Benzer Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri:
Karamemi: Kara Mehmedden kısaltılarak söylenmiştir. Kanuni Sultan Süleyman zamanında nakışhânesi baş ustasıdır.
Minyatür: El yazması kitapları süslemek için sulu boya ile yapılan ve metindeki olayları yansıtan figüratif resimlere verilen ad. İtalyanca "minature" kelimesin
Çiçekli Ebru Çeşitleri: Gelincik, goncagül, hercai menekşe, karanfil, kasımpatı, lale, papatya, sümbül.
Meşin: Cilt yapımında kullanılan koyun derisi.
Sandık: Sanatkârların vaktiyle yangınlarda her şeyden önce nakletmeleri icap ettiğinden bütün kıymetli âletler, örneklerin ve kalıplarının durduğu sandıklardı
Mücedvel: Sayfa kenarları cetvelli olan kitaplar hakkında kullanılan bir terim.