Ferman Terimi Hakkında Bilgiler
Padişahlar tarafından her hangi bir konuda yazılan buyruk.
1. Buyruk, emir.
2. Osmanlı Devleti'nde padişahın verdiği, uyulması gerekli hükümleri taşıyan yazılı buyruk, yarlık. "Osmanlı Devleti'nde padişahın fermanı kanun sayılırdı."
1- Osmanlı padişahlarının yazdığı herhangi bir konu üzerine uyulması gerekli hükümleri taşıyan resmi buyruktur, yazılı padişah emri.
2- Divan tarafından padişah adına çıkarılan ve kesin nitelik taşıyan devlet emri.
Bir kararın yerine getirilmesi için padişahtan çıkan tuğralı emir.
Ferman, kelime itibariyle emir, irade, buyruk anlamlarını taşır. Baş tarafı tuğralı ve çoğu kez tezhipli uzun kâğıtlara yazılmış padişah buyrukları. Bir iş veya maslahat siparişini mutazammın padişah tarafından verilen yazılı emir.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Sanayi-i Nefise: Güzel sanatlar.
Alay-ı Hümayun: Hükümdar ve ordu sefere giderken ve seferden dönerken, alayı uğurlamak ve karşılamak için saraydan Davut Paşa'ya kadar düzenlenen törenlere denilirdi.
Serdar-ı Ekrem: Orduya başkumandanlık ettiği zaman sadrazama verilen unvan.
Şeyhülislam: Divana katılan fakat oy kullanmayan şeyhülislamın protokoldeki sırası veziri azamla aynıydı. Hem ilmi kişiliği, hem de fetva verme yetkisi dolayısıyla
Şamdancılar Kethüdası: Saraydaki şamdanların bakım ve onarımından ve yakılıp söndürülmesinden, saraydaki ışık işlerinden sorumlu olan şamdancıların yöneticisi.(Şamdancıbaşı-
Tarikat: Tasavvufa dayalı olan çeşitli islam doktrinlerine verilen ad.