Din Terimi Hakkında Bilgiler
Din, akıl sâhiplerini kendi irâde ve istekleriyle dünya ve âhirette saâdet ve selâmete kavuşturan ilâhî kânundur.
1- Hür iradeleriyle inanan akıl sahibi insanları, en iyiye, en doğruya, en güzele ve ebedî mutluluğa ulaştıran ilahî kanunlar bütünüdür.
2- Allah'ın insanları dünya ve ahirette huzur ve mutluluğa kavuşturmak için peygamberleri vasıtasıyla bildirdiği yol, emirler ve yasaklar.
1. İnsanın düşünme sınırlarının çizildiği yerden sonra devreye giren ve insanların anlayamadıklarını anlamlandırmak için sığındıkları olgu.
2. Kutsal ve ahlaki nitelikleri, çeşitli ayin, değer ve kuralları olan inançlar bütününe verilen isim veya değerdir. İslamiyet, Hıristiyanlık, Musevilik gibi.
3. Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum,
1- Tanrı'ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum.
2- Bu nitelikteki inançları kurallar, kurumlar, töreler ve semboller biçiminde toplayan, sağlayan düzen.
3- İnanılıp çok bağlanılan düşünce, inanç veya ülkü, kült.
1. Yol, hüküm, Allah tarafından gönderilen kurallar bütünü.
2. Allah'ın insanları dünya ve ahirette rahat, huzur ve saadete (mutluluğa) kavuşturmak işin peygamberleri vasıtasıyla bildirdiği yol, emirler ve yasaklar.
3. Akıl sahiplerini kendi istek ve hür iradeleri ile hayırlı olan şeylere sevk eden ilahî emirler bütünü. Din, Allah’ın vahyine dayanan ilahî bildiridir. İnsani ve ahlaki olgunluğa ulaşmak için tutulacak en doğru yoldur.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
Rabıta: Arapça, bağlayan, rapteden demektir. Tasavvufi olarak, müridin zihnî planda, tefekkür ve hayal gücünü kullanarak mürşidiyle "beraberlik" halinde olmas
Dergâh: Farsça. Kapı, eşik, kapı yeri, sığınılacak yer, makam, tekke gibi mânâları vardır. Tarikat mensubu şeyhlerle, dervişlerin ikametgahı olan büyük tekkel
Tasavvuf: Tasavvuf insanın yüce yaratıcısına karşı ne kadar aciz olduğunun farkına varması ve ahlakını iki cihan serveri Peygamber (sav)in ahlakıyla ahlaklanmas
Afitab: Farsça, güneş anlamına gelir. Afitab-ı Vücûd : Varlık güneşi, varlığın kaynağı membaı.
Müçtehit: Bir konuda ayet ve hadislere dayanarak yargıya varan, karar veren din düşünürü.
Şeriat: Şeriat, din manasına geldiği gibi dinin, ibadet ve muamelelere ait hükümlerine de şeriat denir. Yani, şeriat dindir, din de şeriattır.