Demokrasi Terimi Hakkında Bilgiler
Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim biçimi, el erki, demokratlık.
Bir toplumda yaşamın her alanında tam bir özgürlüğün uygulanması ve evrensel doğrular göz önünde bulundurularak, toplumsal eğilimlerin ülke yönetimine yansıtılmasıdır. Bir ülkede demokrasinin olup olmadığının anlaşılması için aşağıdaki ilkelerin uygulanıp uygulanmadığına bakmak gerekir.
1. Toplumun başka topluluklar karşısında bağımsız olması,
2. Toplumu oluşturan farklı unsurların ve düşüncelerin örgütlenebilmesi,
3. Toplumun ve yöneticilerin bireysel haklara saygı göstermesi,
4. Toplumu oluşturan bireyler ve unsurlar arasında tam bir eşitlik olması,
5. Toplumu oluşturan grupların ve farklı düşüncelerin,toplumun ortak çıkarları için uzlaşması,
6. Herkesin, her düşüncenin ve her unsurun toplumun yönetimine seçen ve seçilen olarak katılabilmesi,
7. Çoğunluğun almış olduğu kararlara, bu kararları benimsemeyen kesimlerin de uyması,
8. Yönetimde etkin olan unsurların, azınlıkta kalan tüm kesimlerin haklarına ve varlığına saygı göstermesi,
9. Toplumsal yaşamda var olan farklı düşüncelerin (çoğulculuk), toplumu oluşturan demokrasiden yana tüm örgütlerin (partilerin, sendikaların ve demokratik kitle örgütlerinin) toplumla ilgili verilecek olan kararlara katılımının sağlanması.
Halkın doğrudan ya da seçtiği temsilcileri aracılığı ile kendini yönettiği yönetim biçimine demokrasi denir.
Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim biçimidir. Demokratik ülkelerde, devlet politikasını şekillendirmede tüm vatandaşlar eşit hakka sahiptirler.
Halkın egemenliği temeline dayanan yönetim biçimi, el erki, demokratlık.
Benzer İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Terimleri:
Tampon: Stratejik bakımdan iki rakip devletin arasında yer alan devlet.
Monarşi: Miras yoluyla iktidarı elinde bulunduran kişi ve ona bağlı kimselerce devletin yönetildiği rejim.
Halk Oylaması: Halkın türlü siyasi ve toplumsal sorunlar karşısında olumlu veya olumsuz görüşünü belirlemek için başvurulan oylama, plebisit, referandum.
Gebre: Atı tımar etmekte kullanılan kıldan kese.
Satıh: Yüz, yüzey, alan.
Vaki: Olan, olmuş.