Bordür Nedir? Bordür Hakkında Kısaca Bilgi

Bordür Terimi Hakkında Bilgiler

Arkeoloji Terimi Olarak Bordür:
Kenar, genellikle süslemeli kenar şeriti.

 

Tarih Terimi Olarak Bordür:
1-Kaldırımların kenarlarında bulunan taşlar.

2-Genellikle giyim kuşam malzemesindeki kenar süsü.

3-Cilt kapağındaki kalın çizgiler.

 

Trafik ve İlk Yardım Terimi Olarak Bordür:
Kaldırımların kenarlarında bulunan taşlar.

 

Sanat Terimi Olarak Bordür:
1. Halı, dokuma, işleme, kitap bezeme, minyatür, hat, tezhip ve benzerlerinde ayrıca bezemede süslü çerçeve; su, kenar, pervaz, genellikle süslemeli kenar şeridi.

2. Yapıda bir gerecin çevresini tamamen ya da kısmen kuşatan aynı ya da farklı gereçten bölüm.

3. Mimaride, kapı ve pencerelerde, pano, halı vb. eşyaların etrafını kuşatan çerçeve şeklinde, süslü ya da çıkıntılı, dar ve uzun parçalar. Kenarlık, pervaz.

4. Kapı ve pencere gibi mimari ögelerin, panoların, halıların etrafını kuşatan çerçeve biçiminde, süslü ya da süssüz, düz ya da çıkıntılı, dar ve uzun parçalar. Kenarlık, pervaz.

 

Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Bordür:
Kenar taşı.

 

Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Bordür:
Klâsik ciltlerde, kapağın dış kenarını çevreleyen kısma denir. Yerine göre pervaz, ulama, kenar suyu gibi isimler alır. Bordür üzerine yuvarlak veya beyzî şekilde parçalar konmuş ise bunlara kartuş pafta denir. Dendanlı, kitabeli bordürler vardır.

 

Konfeksiyon Terimi Olarak Bordür:
Etek, kol ve yaka kenarlarına süsleme amacıyla dikilen şerit.

 

Belediyecilik-Kamu Yönetimi Terimi Olarak Bordür:
Kenar Süsü. Yollara döşenen süslü taşlar.

 

Benzer Arkeoloji Terimleri:

Narteks: Bizans kiliselerinde avluya verilen isim.

Stel: Genellikle yazıt, bezeme ya da her ikisini de içeren ve dik bir biçimde zemine yerleştirilen dar levhaya verilen ad.

Seramik Dönemi: Arkeologlar tarafından çanak-çömlek üslûplarına dayanarak tarihlendirilen dönemlere verilen ad.

Cardo: Roma şehirciliğinde, kentin orta yerinde decumanus ile kesişen kuzey-güney caddesine verilen ad.

Hieron: İnsanlarca kutsal kabul edilen alan, tapınak ya da kutsal yerlere verilen ad.

Klasik Dönem: M.Ö. 480-330 yıllarını içine alan sanatın ulaştığı altın çağı ifade eden dönem. Genellikle, Yunan dehasının en büyük ve en 'saf' ürünlerinin görüldüğü