Ayak Terimi Hakkında Bilgiler
Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
Halk şiirinde kafiye yerine kullanılan terim.
Yazmalarda sayfa sırasını belirtmek amacıyla, bir sonraki sayfanın ilk harf veya kelimesi, bir önceki sayfanın alt köşesine yazılmıştır. Bu yazıya ayak adı verilir. Çoban, murakıb, müş'ir, müşîr, müşîre veya payende de denilir. Ayrıca reddade (geri döndüren), müşahide (gözcü), ta'kibe (izleyen) ve garip kelimelerinin de bu anlamda kullanıldığı olmuştur.
Derilerin büyüklüğünü belirten 10 desimetre karelik ölçü birimi.
Teleskopların üzerine bindiği dikine yerleştirilmiş sütun.
1. Paye, taş ya da tuğladan örülmüş taşıyıcı mimari öğe.
2. Kemer ve kubbe ağırlığının üzerine bindirildiği sütun ya da köşeli dayanaklar. Taş, ağaç veya tuğladan yapılmış taşıyıcı ayak.
Baal.
Benzer Arkeoloji Terimleri:
Constantinus: M.S. 306-337 yıllarında Roma İmparatoru.
Çokköktencilik: Özellikle insanları ve dillerin birçok kökene bağlı olduğunu savunan inanca verilen ad. Tekköktencilik inancının tersi. (İng. Poligenesis)
Potestas: Tribunuslerin elinde bulunan zor kullanma yetkisi.
Ari: Hint-Avrupa dil ailesinin, Hint-İran kolunu konuşan insanlara verilen ad. Bu terim bir bütün olarak, M.S. XIX. yüzyılın sonlarında, Hint Avrupa ırkı i
Eklemeli (Eklentili) Diller: Sözcüklerin kökenlerini etkilemeden, önek, sonek ya da ara ek katılması. Bu terim, çekimli ya da ayrışkan olmayan dilleri ifade eder. Eklemeli dilleri
Roma Dönemi: M.Ö. 30 - M.S. 395 yıllarını kapsayan dönem.