Alaylı Terimi Hakkında Bilgiler
Eskiden mektep mezunu olmayan, askerlikten yetişen zabitler hakkında kullanılan bir tabirdi. Mecazen, mektep görmeyip bir kalemde usta-çırak ilişkisiyle yetişen, iş öğrenen memurlar hakkında kullanılırdı. Alaylı kelimesi ayrıca gösterişli, saltanatlı, debdebeli manalarını da ifade etmekteydi.
Osmanlı Dönemi'nde mektepten değilde çekirdekten yetişen askerlere denir.
Benzer Osmanlı Türkçesi Terimleri:
Ağa Nöbetçisi: Yeniçeri ağasının emir çavuşu mertebesinde bulunan hizmetliye verilen isimdi. Kırmızı kollu cüppe, uzun entari, ayağına sarı mest papuç, başına da kal
Nizam-ı Cedit: Avrupa tarzında kurulmak istenen ordu, III. Selim'in Avrupa tarzı yaptığı yenilikler.
Namazgah: Açıkta namaz kılmak için hazırlanmış yer.
Haraç: Müslüman olmayanların ödemekle yükümlü oldukları, toprak mülkiyetine dayalı vergi.
Öşür: Onda bir, aşar; İslam hukukuna uygun olarak üründen alınan vergi.
Minber: Camilerde Cuma ve Bayram gibi önemli günlerde hutbe okunması için yapılmış merdiven biçiminde öğe. İlk olarak Emeviler döneminde ortaya çıkmıştır.