Usul:Bir amaca erişmek için izlenen düzenli yol, tutulan yol, yöntem, tarz.
Ülfet:1.Alışma, kaynaşma.
2.Görüşme, konuşma.
3.Ahbaplık, dostluk.
Ümmet:1. Topluluk, cemaat, millet.
2. Din ve inanç birliği temelinde bir araya gelen ve aynı peygambere
Ümmî:Okuma yazma bilmeyen.
Ümmül-Müminin:Kur'an-ı Kerim'e göre bütün müminlerin anneleri kabul edilen Hz. Muhammed'in (s.a.v.) eşleri.
Üslup:Anlatma, oluş, deyiş veya yapış biçimi, tarz.
Üsve:Örnek.
Ütopik:Gerçekleşebilirliği çok düşük olan hayallerle ilgili, hayali, aslında olmayan.
Vaat:Bir işi yerine getirmek için verilen söz.
Vaaz:Cami, mescit vb. yerlerde vaizlerin yaptığı, genellikle öğüt niteliği taşıyan dini konuşma. Bir kims
Vacip:Yapılması gerekli, zorunlu olan. Dince yükümlü sayılan insanların yerine getirmesi zorunlu olan işle
Vade:1. Bir işin yapılması veya bir borcun ödenmesi için tanınan süre, mühlet, mehil.
2. Zaman.
Vaftiz:Hıristiyanlıkta yeni doğan çocuğa ilk günahı silmek ve onu Hıristiyanlaştırmak amacıyla yapılan kuts
Vahiy:1. Allah’ın buyruk, yasak ve öğütlerini insanlara ulaştırmak üzere peygamberlerine özel yollarla ile
Vahiy Kâtibi:Allah tarafından gönderilen buyrukları yazan kimse. Peygamber efendimize gelen vahiyleri, onun emri
Vahiy Kâtipleri:Kur’an-ı Kerim'in indiği dönemde Hz. Peygamberin emriyle ayetleri yazan sahabiler.
Vahyetmek:Bildirmek, vahiyle bildirmek, vahiy göndermek.
Vakar:Ağırbaşlılık, heybet, ciddiyet. Onur, haysiyet, izzet ve şeref.
Vakf:Durmak, durdurmak.
Vakıf:Bir malın mülkiyetini kendi şahsında tutarak yararlanma hakkını insanların hizmetine sunan kişi veya
Vasıf:Nitelik.
Vasıl:Birleştirmek, yan yana getirmek, ulaştırmak, bağlamak.
Vasiyet:Bir kimsenin ölümünden sonra yapılmasını istediği şey.
Vebal:Sonunda ceza, şiddet ve azap olan fiil, davranış.
Vecd:Şiddetli dinî duygu ve heyecan hâli, coşma.
Vehm:1. Kuruntu, yersiz korku.
2. Şüphe, tereddüt.
Vekil:Birinin, işini görmesi işin kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse.
Vesile:1. Kendisiyle herhangi bir amaca ulaşılan ve yakınlık sağlanan şey, araç, vasıta.
2. İnsanı Allah
Vesvese:1. Fısıltı, gizlice konuşma, şüphe, kuruntu, işkil, evham. Şeytanın aldatması veya kötü insanların e
Vürud Sebebi:Bir hadisin söyleniş sebebi.
Kur’an-ı Kerim Terimleri Sözlüğünde Kayıtlı Terim: 744