Mefruğunleh:kendisine bir şey ya da hak devrolunan kimse
Mefruşat:Döşeme; ev eşyası.
Mefsuh:feshedilmiş
Mehaz:Bir eser yazılırken başvurulan kaynak, su akacak yer, su mecrası
Mehil:süre; önel
Melhuz:muhtemel; gerekebilecek; umulur; beklenir
Memalik:ülke
Memnu:menedilmiş; yasaklanmış; yasak
Memur:kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli görevleri yapmak üzere atanmış olan k
Men:yasak etme; bırakmama; durdurma; esirgeme; vermeme; önleme
Men etmek:engellemek; yasaklamak
Men'i Muaraza Davası:Bir mal üzerinde;başka bir kimse tarafından ileri sürülen hak veya yapıların el atmanın önlenmesi is
Men'i Müdahale:Bir gayrimenkulün haksız işgali halinde açılan dava ve sonuçta verilen karar.
Menşe:kaynak; kök; başlangıç
Menâfi:menfaatler; yararlar; çıkarlar
Menafiiumumiye:Kamu yararı
Menafil:yararlar
Menba':kaynaklar; çıkış yeri
Menfaati amme:kamu yararı
Menfî:Olumsuz
Menfi edim:borçlunun bir şeyi yapmamak şeklinde icra edeceği edim türü
Menfi Zarar:Olumsuz zaradır.
Menfii Tesbit:Borçlu olmadığının tespiti
Menkul:taşınır; taşınır mal
Menkuz:bozulan
Menşe:kaynak; kök; başlangıç
Mer'i:yürürlükte; geçerli
Mera:bir veya birkaç köy veya beldeye ayrı ayrı veya ortak olarak,hayvanları otlatmalar
Merbut:bağlı
Merci:Başvurulacak yer veya makam.
Hukuk Terimleri Sözlüğünde Kayıtlı Terim: 2532