Tanrı Misafiri Tavuk Şiiri

Tanrı Misafiri Tavuk Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk

Tanrı Misafiri Tavuk

Bahçeli bir evdeyim,
Bahçem geniş içinde örenler var,
Örenlerin birinde şahsım oturur,
Çünkü şahım örenler lâyık birisidir...

Ara sıra ev sahibim Dursun Efendi gelir,
Bir iki hafta bahçedeki evinde kalır,
Bağ, bahçe, tarla işlerini bitirince de,
Kayseri'ye dönmek için beldeden ayrılır...

Bahçe duvarlarım oldukça yüksektir,
Bir kedi bile duvarı aşıp içeriye gelemez,
Fakat bir gün baktım, içeride bir tavuk,
Kapıları dayadımsa da tavuk gitmek istemez...

Anladım ki tavuk sabahtan beri bahçemdeymiş,
Örenlerden birisine girdi ve saklandı,
Örenlerim hem eski, hem de karanlık,
Kovalamak istediysem de ise çıkmadı...

Bahçemde buğday artıkları var,
Yiyecek, içecek her türlü besin var,
Kedilerim misafirperver davrandığına göre,
Tanrı misafirliğine uygun bir zemin de var...

Aradan on gün kadar geçmiş,
Kimin tavuğuydu sormayı düşünemedim,
Yalnızca yemesiyle, içmesiyle ilgileniyordum,
Daha doğrusu ne yapacağımı bilemedim...

Hiçbir şeyinde gözüm yoktu,
Sadece tanrı misafiriydi veya bir emanetti,
Yine bir gün bahçe kapım dayalıyken,
Tavuk karar verdi sakin sakin bahçeyi terk etti...

Çıkar çıkmaz da yukarı doğru yürüdü,
Takip ettim, önümden yüz metre ilerledi,
İlkokulu geçti, oradan da yan sokağa daldı,
Rabiaların bahçelerine girdi...

Bahçede aynı model birkaç tavuk daha vardı,
Bahçedeki kıza dedim, bu tavuk sizin mi?
Annesini çağırdı, annesi de inceledi bizim dedi,
Dedim emanet ediyorum bahçemdeki misafirimi...

Dedim; Dursun Efendi'nin evinde kiracıyım,
Belde de kapılar demirden, cesaret edemedim,
Bir ara Eyüp'ü bize gönderiver, kapım açıktır,
Oradaki örenleri dolaşsın, yumurtaları varsa toplasın, dedim...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk