Otizmli Hasan’ın Çevresi Şiiri

Otizmli Hasan’ın Çevresi Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otizmli Hasan’ın Çevresi

Sevdiği varsa sever yüzüne hiç bakmadan,
Yanında dolaşsa da rahatsızlık duymadan,

Muammer geldiğinde geçici bir süreyle,
Çocuk dursun, dediler izin vesilesiyle,

Muammer, takıntılı ayakta dikiliyor,
Yaşı on yedi kadar eğilip sallanıyor,

Hasan’sa izlemekte Pepe benzeri şeyler,
Yoğunlaşma gereği sakince meziyetler,

Çocuktan çekinmedi uzaklaştırmadı da,
Huzurlu vaziyette, çocuğun varlığında,

Yüzüne bakmasa da Muammerle anlaştı,
Çocuk ne zaman gelse bir dert oluşturmadı,

Oysa Ahmet geldiğinde yer yerinden oynar,
Ya da başka çocukla asla anlaşamazlar…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK