Otistik Çocuk Ve Eğitimli Aile Şiiri

Otistik Çocuk Ve Eğitimli Aile Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otistik Çocuk Ve Eğitimli Aile

Rabbi seviyor isen cehalet benimsenmez,
Oku! Emri gereği bilim hiç reddedilmez…

Çünkü cahillik en yoz kalpsizlik yüreksizlik,
En vahşi ilkel durum ya da merhametsizlik…

Hem hak tanımamazlık hem de hak hukuk yemek,
Tüm örf ve adetlere cehaletle ters düşmek…

Ya çocuğun var ise çocuk, otizmli ise,
Şahsın bilinçsiz ise destek gelmiyor ise…

Bu yanlış tavırlardan ihlaller başlıyorsa,
Akıl fikir donuyor can anlaşılmıyorsa…

Duyarsız taş kalplerden karanlık doğacaktır,
Karanlıksa ruhunu sağırlaştıracaktır…

Kaba kuvvetler ile cehennem açılacak,
Bağışlanman zorlaşıp kalp gözün kapanacak…

Oysa ilim seversen çok engel düzelecek,
İşbirliği içinde çok şey yüreklenecek…

Moral aktif kalacak bedeni onaracak,
Akla gelmez yerlerden nimetler yağacak…

Aydınlanan toplumda şahsın saygın kalacak,
Saygınlık huzur ile seni yüce yapacak…

Otistik çocuk ile dostluk oluşturacak,
Dostluk değerlerinde çok şey kabul olacak…

Ancak yeterli değil ilim sonsuza varır,
Gerekli birçok şeyle kazanç sağlayıcıdır…

Tıbbi yardımlar da şart eğitilmelerinde,
Açılmış kapılarda otistikler lehinde…

Her şey iyiliğine sana çalışıyorken,
Dinlenir gibi kalma nefsin tembelliğinden…

Vakit tükendi diye Hakk’ı ertelesen de,
Geçmişin zarar değil çok dengeler lehinde…

Eğitimin var ise durum daha da başka,
Rab’den yana tavırla varabilirsin aşka…

Ortamını düzenle desteklerin var iken,
Liseyi dahi okut onu düşük görmeden…

Derdi varsa söylesin çözüm gelişmesinde,
Akıl fikir yürütsün kendi çerçevesinde…

Kimlik sahibi olsun toplumun bünyesinde,
Otistik kalsa dahi o, hep aktif biçimde…

Siz, olmadığınızda demesin mahvolmuşum,
Yıkılmış ve bitmişim, kalmayacak huzurum…

Desin, Rab verdi aldı başvursun yakınına,
İlgili kurumlarla varsın çözüm yoluna…

Bilsin, değişiklikler zor gelmeyecek artık,
Otistik yaşam sürsün hiç olmasın yalnızlık…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK