Otistik Çocuk Kendini Yoruyordu Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Kendini Yoruyordu
Her hâlinden belliydi otistik zıplıyordu,
Ne yerinde oturma ne ölçü biliyordu…
Bu geçici mutluluk açıkçası belliydi,
Beş dakika da olsa huzur içerisindeydi…
Ardından saldırıyor her şeyi kırıyordu,
Kırılacak yoksa kendisine saldırıyordu…
Çocuk tüm gün içinde bu şekil yaşıyordu,
Hem kendine hem bize eziyet ediyordu…
İlaçlarını alsa sorun azalacaktı,
Kendisini yormada derdi kalmayacaktı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler:
Otizmli Çocuk Diye (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Hasan Fark Edilemez Ayrıntılarla 8 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Çocuk, Öğretmenliğimizle (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otistik Çocuk Şiirlerimizle 13 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otizmli Çocuk Tek Başınaydı (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Üç Küçük Otizmli Çocuk (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Son Eklenen Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler:
Ben Otizmliyim Meşgulüm 10 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Ben Otizmliyim Meşgulüm 11 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Ben Otizmliyim Meşgulüm 12 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otistik Adel Kaçarsa (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otistik Adel Kaçarsa 2 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Otistik Adel Kaçarsa 3 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa