Öğretmen Şiiri

Öğretmen Şiiri | M. Nihat MALKOÇ

Öğretmen

...maarif ağacının köklerine...

Sevgi anahtarı alıp eline
İlmin kapısını açar öğretmen
Muhabbet tılsımı dolar diline
İnci taneleri saçar öğretmen...

Cahil tartışmaya başladığında
Yalan, hakikati taşladığında
Âlimler bilimi boşladığında
Durmaz o mecliste, kaçar öğretmen...

Zehre panzehirdir, zulmete güneş
Var mıdır dünyada ahlakına eş?
Mum misali yanar özünde ateş
Engelleri bir bir geçer öğretmen...

Gönüller sultanı, başların tacı
Öfkeye sabırdır, derdin ilacı
Senden ayrı düşmek ölümden acı
Faydalı olanı seçer öğretmen...

Mübarek elidir öpülesi el...
Cehalet bendini odur yıkan sel
O varsa yanında kalmaz bir engel
Zihinleri eker, biçer öğretmen...

Gönül bahçesinde açan güldür o...
Gerçeği söyleyen güçlü dildir o...
Namlunun önünü tutan eldir o...
Öfkesini yutar, içer öğretmen...

O olmazsa ufka karanlık çöker
Bahçelerde güller boynunu büker
Dağlar hüzünlenir, bulut yaş döker
Dünya gurbetinden göçer öğretmen...
M. Nihat MALKOÇ

M. Nihat MALKOÇ