Kar Afeti Şiiri

Kar Afeti Şiiri | B. Tunca

Kar Afeti

Kar yağmayacak galiba derken
Öyle bir kar yağdı ki; diz boyu
Kesildi şehrin elektrik ile suyu
Tam da bayram arifesindeyken

Olmadı derde derman, senaryo planı
Soğuktan dondu nice insanların kanı
Zayi oldu, nice insanımızın malı/canı
Bu belleğimize kazınan kalıcı bir anı

Teknik ve beşer, bugün de aciz kaldı
Yüzlerce insan yollarda mahsur kaldı
Kar bora fırtına kaç kulun canını aldı
Mazideki duyulan endişe nerde kaldı

Kesildi elektrik/su, halk perişan oldu
Yetkililer, sırrı kadem basıp kayboldu
Kaybolmayanlarsa, suçu halkta buldu
Velhasıl, olan yine gariban halkı oldu

Kardan tratuvar ve buz patenti oluştu
Soğuktan kullar sağa sola koşuşturdu
Boğaz Köprüsünün, çelik halatı koptu
Kar boradan ademoğlunun ödü koptu

Yağan karı tuz değil gözyaşımız eritti
Yetkililerin duyarsızlığı bizleri delirtti
Bereket ki askerimiz yardıma seğirtti
Birazcık olsun, teselli olmamıza yetti

Söylesem sözüm geçmez kalır havada
Elinki toprak altında/bizimkisi havada
Bak, fırtınadan kesildi yine elektrik/su
Ders almadığımız kaçıncı hadisedir bu

Ah koptu yine nakil hatları karanlık bastı
Yoktu aslında bu şairin hiç kimseye kastı
Şair, milletimizin yaralarına parmak bastı
Acı/tatlı bir kar fırtınası daha geldi/geçti

Varsın, bu sözlerimden kimileri az alınsın
Tüm nakil hatlarımız toprak altına alınsın
Dilerim ki, bu tür olaylardan ibret alınsın
Ta çağdaş medeniyet seviyesine ulaşılsın

B. Tunca/22.01.2003-22.01

B. Tunca