İplikçi Camii Şiiri

İplikçi Camii Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

İplikçi Camii

Efsanesi yaygındır duyup ilgilenelim,
İlginç hikâyelerle az da bilgilenelim...

Hakikati Rab bilir bunlar duyduklarımdır,
Pot kıracak olursak belki kalbim kırılır...

İplikçi kadın, varmış yardımda ısrar eden,
Caminin sevabına katılmayı düşünen...

Derler, yardım gerekmez sevabı bölünmesin,
Yaptıran emir verdi yoktur burada işin...

Kadın, yalvarmaktadır ısrarcı bağışlarla,
Rab rızası gereği yünün paralarıyla...

Derler, be kadın defol al paranı ve çekil!
Bölersin sevabını edersin bizi rezil...

İplikçi kadın ise bu hususta yalnızdır,
Elindeki kârlarla zor durumda kalmıştır...

Ustalar tavizsizdir yardımı almamakta,
Yollarsa kapanmıştır ipi bağışlamakta...

Düşünür usul bulur der, para almıyorlar,
İpleri kırpar isem bunu hiç anlamazlar...

Kırptığı iplerini gece harç ile karar,
Hiç kimse anlamadan eylemini tekrarlar...

Ustalarsa özenle tuğlaları örerler,
İplikçi kadının iplerinden bilgisizler...

İpler, yoğurulmuştur cami bitene kadar,
Caminin sahibinin rüyalarına kadar...

Rüya ise çok ilginç kadın ile ilgili,
Rüyada konuşan pir, olur ki tam etkili...

Der, sevap senin değil iplikçi kadınındır,
Caminin adı ise İplikçi Camii olmalıdır...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK