Dünya Koah Günü 12 Şiiri

Dünya Koah Günü 12 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Dünya Koah Günü 12

Gel, KOAH’ı tanı akciğer hastalığını,
Yaşamazsan bilmezsin bu nefes darlığını…

Akciğer hastalığı tedavisi mümkündür,
Sebepler kalkar ise sıhhatin öngörülür…

Kuralları da var ki mutlak uyman şarttır,
Şahsımız canlı örnek anlayış muhakkaktır…

Bize KOAH, denildi üniversitelilerde,
Özel yerlerde ve devlet hastanelerinde…

Her doktor teşhis etmiş aksi söylenmiyordu,
Yaşantın bu şekil değişmez, deniliyordu…

Raporlarımız vardı ilaçlar da fazlaydı,
Randıman yok gibiydi görenler acırlardı…

Nefes alamıyorduk, adım atamıyorduk,
Ölümle iç içeydik ve uyuyamıyorduk…

Dinmeyen öksürükler tıkanmış nefes vardı,
Üşütme korkusundan şahsım yıkanamazdı…

Toz çeşitleri dâhil, ağır ilaçlar aldık,
Haplarla havalarla denilenleri yaptık…

Spor, dersen unutmadık en basitinden yaptık,
Nefes egzersizleri düşünüp uyguladık…

Zamanla yol yürüdük artırdıkça artırdık,
Günde üç dört bin adım yola kadar uzandık…

Şifalar da kullandık vücudu destekledik,
Keçiboynuzu suyu demledik ve de içtik…

Reishiler de dâhil bal polenleri kattık,
Ad veremediğimiz çok şeyi uyguladık…

Kalın kalın giyindik maskelerle uyuduk,
Aşıları vurunduk, tüm kurallara uyduk…

Rab’den ümit kesmedik kurallar düzenledik,
On yıl gibi sürede farkındalık edindik…

KOAH, gerilemişti astımım azalmıştı,
Astımdan da aşağı nefesler açılmıştı…

Sadece öksürükler sabah kalktığımızda,
Ağır terlemelerle göğsüm rahatlamada…

Sonra, dediler yoktur, işi atlatmışsındır,
KOAH’ın kalmamıştır takdire şayansındır…

Ne sigaram ne içkim ne kahve ortamım var,
KOAH, kalmamıştı terk edilmişti ilaçlar…

Kalın da giymiyoruz giysilerim inceldi,
Darısı başınıza, bilinç KOAH’ı sildi…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK