Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar Şiiri

Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk

Avladığın Tavşanın Yavruları Annesiz Kaldılar

Düşüncen vicdansızlık sonuç ki annesizlik,
Bu bir merhametsizlik vahşilik ve canilik...

Emzirmekten yorulmuş, tavşan yuvadan çıkar,
Karnını doyuracak, etrafına bir bakar...

Zalim tetikte bekler acımadan katleder,
Gözyaşlarımız akar bir gafil bayram eder...

Cani karın doyurur, katledilen anneyle,
Rab'bi hiç düşünmedi, beraberdi nefsiyle...

Anne artık gelmeyecek yavrular beklerler,
Merhametsiz yüzünden açlıktan ölecekler...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk