Atamın Öldüğü Gün Şiiri | Kasım KAPLAN
Atamın Öldüğü Gün
Atamın öldüğü gün,
Bir başkaydı bulutlar.
Genç ihtiyar hep üzgün,
Tükenmişti umutlar.
Masmavi Karadeniz,
Hırçındı, kabarmıştı.
Daha sabah, gök, deniz,
Sanki de kararmıştı.
Bıraktı ardı sıra,
Milyonlarca evladı.
Bütün yürekler yara,
Gözlerde kan ağladı.
Kuşlar bir başka uçtu,
O sabah gökyüzünde.
Güller ise bir hoştu,
Hüzün vardı yüzünde.
Gitti Atam o gidiş,
Dönmedi artık geri.
Başladı son diriliş,
Kaldı büyük eseri.
Kasım KAPLAN
Kasım KAPLAN
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri:
Atatürk Ağlamasın (BUGRA ÖZEL)
10 Kasım 13 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
10 Kasım (Zeynep keskin)
10 Kasımlarım Dâhil (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
10 Kasım Ve Çocuk 7 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
10 Kasım (Azra nur bostan)
Son Eklenen 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri:
10 Kasım Günlerinde 4 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
10 Kasım Vefa Borcu 4 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
10 Kasım’ı Anarız 3 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Kasım’ın 10’u 3 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Kasım’ın 10’u 4 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Kasım’ın 10’u 5 (Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)
Eğitici Çocuk Şiirleri Ana Sayfa