Divan Terimi Hakkında Bilgiler
Yapı-Dekorasyon Terimi Olarak Divan:
Arkalıksız ve kolçaksız, birkaç kişilik, üzeri ve arkası minderli oturma öğesi, sedir.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Divan:
1. İslam devletlerinde, hükümdarlara devlet işlerinde yardımcı olması İçin oluşturulan danışma kuruludur.
2. Osmanlı Devleti'nde padişah, sadrazam ve bazı yüksek rütbeli devlet görevlilerinin oluşturduğu meclis ve meclisin toplandığı yer.
3. Yüksek derecedeki yöneticilerin kurdukları bugünkü bakanlar kuruluna benzeyen kuruldur.
"Hz Ömer zamanında İslam Devleti'nin sınırları genişleyince toprakların, gelirlerin, giderlerin vs işlerin kaydedilmesi için divan kurulmuştur."
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Divan:
Padişah ile devlet büyüklerinin bir araya gelerek devlet işlerini görüşmek üzere yaptıkları toplantı.
Tarih Terimi Olarak Divan:
Bugünkü Bakanlar Kurulu'nu karşılayan deyim. İslam devletlerinde, hükümdarlara devlet İşlerinde Yardımcı Olması İçin Oluşturulan danışma kuruludur. İlk olarak Abbasiler Devri'nde Sasani Devleti örnek alınarak oluşturulmuştur. Divan örgütünün en gelişmiş modeli Osmanlılar tarafından oluşturulmuştur.
Edebiyat Terimi Olarak Divan:
Divan edebiyatında şairlerin belli bir düzene göre şiirlerinin toplandıkları yapıt.
Sanat Terimi Olarak Divan:
Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis.
Siyaset Terimi Olarak Divan:
Yüksek düzeydeki devlet adamlarının kurduğu büyük meclis.
Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimi Olarak Divân:
Şiir söyleyenlerin muhtelif şekillerde yazdıkları manzumelerin bir usulü mahsusa riayet olunarak sıralanmış olanlarına verilen bir isimdir ki yalnız şiir söyleyenlere değil bunları bu suretle derli toplu bir hale getirenlere Divânıvar tâbir edilir. (Dîvân şâiri divân tarzında şiir söyleyenlere de denir.)
Benzer Yapı-Dekorasyon Terimleri
Diyagonal: Köşegen.
Bank: 1. Çoğunlukla bahçelerde ve parklarda oturulacak sıra. 2. Bir karayolu üzerinde durmak zorunda kalan taşıtların gidiş gelişe engel olmadan durmalarını sağlamak ve dar yollarda karşıdan gelen taşıtlarla karşılaşıldığı zaman yol vermek üzere yapılan ve yayaların yürümeleri için de kullanılan, toprak ya da çakıl kaplı yol kenarı. 3. Hendek veya dolgu şevlerini pekitmek için bırakılan toprak dayanak.
Moloz: Toprak ve kireçle karışık taş kırıntıları, yapı döküntüsü, inşaat atığı.
Bara: Demir çubuk.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Reklamcılık Terimleri Sözlüğü
- Mitoloji Terimleri Sözlüğü
- Hac ve Umre Terimleri Sözlüğü
- Teknolojik Ürünler Terimleri Sözlüğü
- Basketbol Terimleri Sözlüğü
- Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri Sözlüğü
- Dil ve Anlatım Terimleri Sözlüğü
- Boks Terimleri Sözlüğü
- Yazma Eser (Hat-Tezhip-Ebru-Cilt-Minyatür) Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA