Reaya Terimi Hakkında Bilgiler
Tarih Terimi Olarak Reaya:
1. İslam ve Türk-İslam devletlerinde, bu arada Osmanlılarda genel olarak uyruklar ve yönetilen sınıflar, özel olarak da doğrudan üretici bağımlı köylüler için kullanılan terim. Arapça raiyye (sürü) sözcüğünün çoğuludur.
2. Osmanlı Devleti'nde Mülk toprakta çalışan, vergi ödeyen halk.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Reaya:
Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk.
Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Reaya:
Bir hükümdarın yönetimi altındaki halk.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Reaya:
Osmanlı Devletinde yönetime katılmayan, geçimini tarım ve sanayi alanında üretim yapmak ve ticaretle uğraşmak yoluyla sağlayan ve devlete vergi veren halka reaya deniliyordu. Reaya, çeşitli din, dil ve ırklara mensup topluluklardan oluşuyordu.
Benzer Tarih Terimleri
Sadak: Sırtta taşınan ok çantası.
Fosil (Taşıl): Jeolojik çağlarda toprak altında gömülerek kalmış, taşlaşmış veya kömürleşmiş hayvan, bitki kalıntıları veya izleridir.
Yabgu: 1- Eski Türklerde kağandan sonra gelen üst düzeydeki yönetici. Türklerde ikinci derecedeki hükümdarların unvanı. Kağanın kardeşi. 2- Bir unvan. Eskiden, Türk Devleti'nin doğu kısmının başkanı. Doğu Türk İli Hakanı.
Papaz: Hristiyanların din adamı.
Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.
- Sanat Terimleri Sözlüğü
- Badminton Terimleri Sözlüğü
- Haritacılık (Kartografya) Terimleri Sözlüğü
- Sosyal Bilgiler Terimleri Sözlüğü
- Balistik Terimleri Sözlüğü
- Parlamento (TBMM) Terimleri Sözlüğü
- Binicilik Terimleri Sözlüğü
- Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri Sözlüğü
- Jimnastik (Cimnastik) Terimleri Sözlüğü
- TERİMLER SÖZLÜĞÜ ANA SAYFA