1. Bir öykü anlatan geleneksel şarkı. Ballad (İng.). 2. Öykü anlatan üslupta çalgısal yapıt. 3. Ortaçağdaki ilk çoksesli ezgi biçimlerinden biri. 4. Ballade (Fr.): Chopin'in dramatik ve şiirsel, uzun piyano parçalarına verdiği ad.
Online Müzik-Dans Terimleri Sözlüğü
Rus halkının ulusal çalgılarından. Üçgen biçimli, uzun boyunlu ve üç telli.
Çeşitli aletler veya parçaları ve göreceli ses seviyeleri ayarı yapmak.
1- Belli hafif figürlere, adım atışlara, çoğunlukla sahne düzenine ve müziğe dayalı gösteri türü.
2- Bu tür gösteri yapan sanatçı topluluğu.
12. Yüzyılda Güney İtalya halkının söylediği kısa dans şarkısı.Daha sonra, ballad, dans ile bağlılığını kaybetmiş, romantik yüzyılda Chopin, Liszt, Brahms gibi besteciler piyano için balladlar yazmışlardır. Bugün bu terim özellikle halk müziğinde, aşk şarkıları için kullanılır.
Onikinci Yüzyılda Güney İtalya halkı tarafından söylenen kısa dans şarkısına verilen genel ad. Ondördüncü Yüzyılda İngiliz ve İskoç'ların söylediği ulusal şarkıların çoğunluğu baladtır. Onsekizinci Yüzyıl bütün dünya edebiyatında bir şiir çeşidi olarak moda olmuştur. Bununla birlikte Alman bestecilerinden Franz Schubert ve Karl Löwe birçok ve güzel baladlar bestelemişlerdir.
Yaklaşık 200-250 kHz'de düşük frekanslarda vurgulamak. Ayrıca, iyi bir düşük-orta frekans yanıtı bir akustik ya da elektrikli gitar ayarı yapmak.
Afrika kökenli bir dans.
Çoğunlukla Amerikan gezginci halk şarkıcılarının kullandığı beş, ya da daha çok telli çalgı. İlk caz orkestralarında gitar yerine kullanılırdı.
1- Nefes ve vurmalı çalgılardan kurulan, çoğunlukla törenlerde kullanılan çalgı topluluğu. Bandolar, genel olarak askeri marş çalarlar. Bugün ya bu türlü topluluklar için doğrudan doğruya yazılmış, ya da düzenlenmiş, senfonik müzik çalan bandolar vardır.
2- Türlü üflemeli ve vurgulu çalgılardan oluşan ve genellikle geçit törenlerinde kullanılan mızıkacılar topluluğu veya takımı. İng: Band.
Zencilere özgü, telli bir Amerikan halk çalgısı.
Dansçıların çalıştıkları stüdyonun duvarını çevreleyen ve dansçıların hareket ederken dengelerini sağlamak amacıyla destek aldıkları, yerden ortalama bir metre yükseklikte işlenmiş ahşap tutamak.
Sandal şarkısı. Genellikle Venedik gondolcularının söyledikleri hafif ve durgun parça.
Tenor ile bas arasındaki orta kalınlıkta erkek sesi ve bir çeşit nefesli bakır saz. (Carmen'deki Escamillo gibi.) Baritone (İt.).
Gemici şarkısı ya da Venedik gemici ve gondolcularının şarkısı. Barcarola (İt.).
Müzik alanında Barok çağı 1550 yıllarında başlamış, 1600'den sonra yayılmış, çağın öbür sanatlarındaki renk ve süsleme gösterişi, İtalyan madrigalinin kromatik armonisinde, Venedikli bestecilerin birden çok koro için yazdıkları yapıtlarda belirmiştir. Çok katı kurallar çerçevesinde yazılan duygusal, süslü müzik akımıdır. Barok eğilimlerine uygun müzik yazmış besteciler arasında Gabrieli'ler, Schütz, Buxtehude, bir sınıra kadar Bach, Haendel, Rameau ve Lully gösterilebilir.
Müzik alanında Barok çağı 1550 yıllarında başlamış, 1600den sonra yayılmış, çağın öbür sanatlarındaki renk ve süsleme gösterişi, İtalyan madrigalinin kromatik armonisinde, Venedikli bestecilerin birden çok koro için yazdıkları yapıtlarda belirmiştir. Barok eğilimlerine uygun müzik yazmış besteciler arasında Gabrieliler, Schütz, Buxtehude, bir sınıra kadar Bach, Haendel, Rameau ve Lully gösterilebilir.
En pes(kalın) erkek sesi. (Mozart'ın Saraydan Kız Kaçırma operasındaki Osmin gibi.) Basso Cantante: Yüksek ve lirik karakterdeki bas ses. (Don Carlo'daki Kral Philip gibi.) Basso Buffo: Gülünçlü özelliğe sahip, cambazlık yapabilen kıvrak bas ses. (Sevil Berberi'ndeki Dr. Bartolo gibi.) Basso Profondo: Derin bir sonoritesi olan, güçlü ve en kalın bas ses. Ağırbaşlı ve soylu nitelik taşır. (Tristan ve Isolde'deki Kral Mark gibi.)
Sürekli bas. Barok topluluklarda çello, klavsen, lavta ya da org gibi pes sesli çalgıların eşliği. 16. Yüzyıl sonlarında klavsenci veya orgçuların çok ses müziğine eşlik etmelerini kolaylaştırmak amacıyla geliştirilmiş kural.
Savaş müziği. Savaşı müzikle yansıtan yapıtlar.