Millet Terimi Hakkında Bilgiler
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak Millet:
Din, dil, tarih, kültür, ülkü birliği olan insan topluluğu.
Tarih Terimi Olarak Millet:
Genel olarak millet, aynı topraklar üzerinde yaşayan kültür, tarih, gelenek ve dil bakımından aralarında ortaklık bulunan insan topluluklarını ifade eder. Atatürk ise milleti şöyle tanımlamaktadır: "Zengin anılar mirasına sahip olan, beraber yaşamak hususunda ortak istek ve anlaşmada samimi olan ve sahip olunan mirasın korunmasına devam hususunda da iradeleri ortak olan insanların birleşmesinden oluşan topluma millet adı verilir . " Millet sadece ırkî bir zümre de değildir.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak Millet:
1- Belli bir toprak üzerinde yaşayan, ortak tarih ve ülküleri benimseyen insanların oluşturduğu topluma millet denir.
2- Aynı coğrafi bölgede yaşayan; aynı ekonomiyi, dili ve kültürü paylaşan; tarihsel geçmişe dayanan ve ortak amaçları bulunan en geniş insan topluluğudur.
Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Millet:
Çoğunlukla aynı topraklar üzerinde yaşayan, aralarında dil, tarih, duygu, ülkü, gelenek ve görenek birliği olan insan topluluğu, ulus.
Beden Eğitimi ve Spor Terimi Olarak Millet:
Siyasi bir birlik şeklinde yaşayan, ortak, mazi ve kültüre sahip, devlet şeklinde teşkilatlanmış fert ve zümrelerin toplamı.
Benzer Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimleri:
Menat: İslam öncesi Arabistan'da bir puta verilen ad.
Azamet: 1-Ululuk, büyüklük.
2-Gurur.
3- Görkem, gösteriş, heybet.
Kamil: 1- Olgun, ağırbaşlı, yetkin kimse.
2- Kültürlü, bilgili, bilgin.
3- Bütün, tam, eksiksiz.
Asan: Kolay.
Mükâfat: Ödül, değerlendirici, sevindirici davranış.
Mahya: Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim.
Mutasavvıf: 1. Tasavvufçu, tasavvufu yaymaya ve tanıtmaya çalışan, tasavvuf yoluna giren kimse.
2. İslam’ın ahlaki değerlerini hayata katmayı ön plana çıkaran;
Abese Sûresi: Kur'ân-ı Kerîmin sekseninci sûresi. Mekke-i mükerremede nâzil oldu (indi). Kırk iki âyet-i kerîmedir. Birinci âyet-i kerîmede yüzçevirdi, iltifat etme