Manda Terimi Hakkında Bilgiler
İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Terimi Olarak Manda:
1- 1. Dünya Savaşı'ndan sonra kimi az gelişmiş ülkeleri, kendi kendilerini yönetecek bir düzeye eriştirip bağımsızlığa kavuşturuncaya dek Uluslar Birliği adına yönetmek üzere kimi büyük devletlere verilen vekillik.
2- Bir devletin başka bir devletin yönetimine girip dış işlerinde yetkisiz, iç işlerinde bağımsız olma durumu.
Hukuk Terimi Olarak Manda:
Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bazı az gelişmiş ülkeleri, kendi kendilerini yönetecek bir düzeye eriştirip bağımsızlığa kavuşturuncaya kadar Birleşmiş Milletler Cemiyeti adına yönetmek için bazı büyük devletlere verilen vekillik.
Tarih Terimi Olarak Manda:
1- Yabancı bir devletin güdümü altına girmek, egemenlik kaybı.
2- Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bazı az gelişmiş ülkeleri kendi kendilerini yönetecek seviyeye gelinceye kadar Milletler Cemiyeti adına yönetmek için bir büyük devlete verilen vekillik.
Benzer İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Terimleri:
Muhit: Çevre, yöre, etraf.
Lağvetmek: Bir kuruluşu kaldırmak, işleyişine son vermek.
Akait: 1- Bir dinin öğrenilmesi gereken inançlarının ve tapınma kurallarının tümü.
2- Bu kuralları toplayan kitap.
Egemenlik: Milletin ve onun tüzel kişiliği olan devletin yetkilerinin hepsi, hükümranlık, hakimiyet.
Misilleme: (Kötü bir hareketi) dengi ile karşılama, aynı şekilde karşılık verme.
Heyetinasiha: Osmanlı Devleti'nin işgallere karşı halkın tepki göstermemesi için oluşturduğu ekipler.
Mali: Parasal, para ile İlgili.
Mümtaz: Diğerlerinden ayrılmış, üstün, seçkin, seçilmiş.