İman Terimi Hakkında Bilgiler
Tasavvufi-Tasavvuf Terimi Olarak İman:
İman, Peygamber Efendimizin (s.a.v.) Allâhü Teâlâ tarafından getirip tebliğ buyurduğu; bildirdiği şeylerin tamamını kabul ve kalbi ile tasdik etmektir. İman, kalbin bu tasdikinden ibarettir. Fakat kişinin, hayatında ve ölümünde kendisine Müslüman muamelesi yapılması için kelime-i şehadeti kalbi ile tasdik edip dili ile söylemesi şarttır.
Felsefe, Psikoloji, Sosyoloji, Mantık Terimi Olarak İman:
Tanrı'nın buyruklarına kayıtsız koşulsuz inanılmasıdır.
Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Terimi Olarak İman:
İman, bir şeyi kabul etmek demektir. Dinî bir terim olarak iman, Peygamber Efendimizin Allah'tan getirdiği dine, onun haber verdiği şekilde, aklımızda hiçbir şüphe olmadan inanmaktır. İman etmek sadece dille ezbere bir şeyler söylemekle, bir yerden okumakla olmaz. Kalbimizin de dilimizin dediğine inanması lazımdır.
Kur’an-ı Kerim Terimi Olarak İman:
Allah’ın varlığını, birliğini ve Hz. Peygamber’in Allah Teâlâ’dan getirdiği kesin hüküm ve bilgileri kalp ile tasdik etmek, tereddütsüz kabullenip teslim olmaktır.
Benzer Tasavvufi-Tasavvuf Terimleri:
Goygoycu: Muharrem ayının ilk günlerinde, toplu halde kapı kapı dolaşıp dilenenler için kullanılır, içlerinden biri ilâhi okur, okuduğu ilâhinin her mısrasının
Murakabe: Arapça gözetlemek, korumak, kontrol etmek demektir. Allah'ı kalp ile düşünmek.
Allah'ın, her zaman, her yerde hâzır ve nazır olup kendini görüp, işit
Sanem: Arapça, put demektir. Çoğulu asnâm. Kulu, Allah'a vuslattan alıkoyan her şey puttur. En büyük put nefistir.Sevgili, pîr anlamında da kullanılır.
Edep: Her konuda haddini bilip, sınırı aşmamak, insanlara iyi muamelede bulunmaktır. Sünnet üzere yani Peygamberimizin buyurduğu ve davrandığı gibi hareket
Sûfî: Arapça, yünlü, yün giyen anlamına gelen bir kelime. Hakk'a erişen kişiye sûfî, bu yolda gayretle devam edene de mutasavvıf denir.
Rabıta: Arapça, bağlayan, rapteden demektir. Tasavvufi olarak, müridin zihnî planda, tefekkür ve hayal gücünü kullanarak mürşidiyle "beraberlik" halinde olmas
Şer: Arapça, kötülük demektir.
Musafaha: Arapça, parmaklar bitişik, eller düz ve açık olarak iki kişinin tokalaşması demektir. Musafaha sünnettir. Bu, bir tür selamlaşmadır. Mevleviler, iki k