Heykel Nedir? Heykel Hakkında Kısaca Bilgi

Heykel Terimi Hakkında Bilgiler

Sanat Terimi Olarak Heykel:

1. Üç boyutlu sanat yapıtlarının yaygın adıdır.Tek figürden oluşan ve genellikle ayakta duran heykelleri tanımlamak için Latince statua sözcüğü kullanılmaktadır. Heykel yapım, açısından ronde-bosse yani duvar vb. yüzeyden bağımsız, çevresinde dönülebilir serbest heykel ve alçak ya da yüksek kabartma olarak iki ana türe ayrılır ve genellikle bu iki ana tür içinde irdelenir.

2. Taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek biçimlendirilen eser, yontu.

3. Taş, bronz, alçı, ağaç, kil vb. maddelerle bir şeyi betimleme sanatından çıkan üç boyutlu eser, yontu.

Arkeoloji Terimi Olarak Heykel:

Heykel, sanatsal bir bakış açısıyla yapılan üç boyutlu formlardır. Heykeller ahşap, taş ve mermerin yontularak, kilden model üretilerek, bronz ve tunçtan da dökme yapılarak şekillendirilirler. İlk çağlardan beri kültürler heykellerle (Hitit, Mısır, Yunan, Roma...) kendilerini ifade etmişlerdir. Sanatın önemli bir parçasını oluşturan heykeller dinsel amaçlı olarak insan gibi düşünülerek yapılmış tanrı ve tanrıça heykelleri yanında kralların, kahramanların, devlet adamlarının ve din adamlarının canlandırırlar. Antik Dönemlerde bir heykelin yaratılma nedeni farklı olabiliyordu: Kutsal alana verilen bir adak hediyesi, mezar abidesi, önemli bir tarihi olay adına dikilen anıt ya da bir kişiliği yüceltmek işlevler taşıyabilirler.

Sosyal Bilgiler Terimi Olarak Heykel:

Taş, tunç, kil, alçı bakır gibi maddelerden çeşitli şekillerde yapılan şekil.

Turizm ve Otelcilik Terimi Olarak Heykel:

Taş, kil, alçı ve metal gibi maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek meydana getirilen sanat eseri.

Görsel Sanatlar | Resim Terimi Olarak Heykel:

Sanatsal bakış açısıyla taş, tunç, bakır, kil, alçı vb. maddelerden yontularak, kalıba dökülerek veya yoğrulup pişirilerek oluşturulmuş üç boyutlu formlardır.

Benzer Sanat Terimleri

Çapraz Tonoz: 1. İki beşik tonozun dik açı yaparak kesişmeleri durumunda oluşan dikdörtgen ya da kare planlı alanı örten çatı sistemi. 2. Haçvari olarak birleşmiş kemerlerden meydana gelen tonoz.

Klasikçiler: Hem sanatsal bir geleneği hem de estetik bir tutumu belirtmek için kullanılır. Yunan ve Roma'da yani klasik Antik Çağ'da ortaya çıkmış ve antik yapıların prototip (ilk örnek) olarak kullanıldığı daha sonraki dönemlerde de sürmüştür. Bu "klasik" gelenektir ve bu anlamda klasikçilik, MÖ 8. Yüzyıldan 20. Yüzyıla kadar hemen tüm klasik sonrası sanatlarının değişmez niteliğidir. Terimin daha sınırlı estetik kullanımı ise bu uzun gelenek kapsamında açık seçiklik, düzen ve denge gibi özelliklerin belirlediği üslup ya da üslup evrelerini ifade eder.

Külah: Minare, kule, minber gibi mimari ögelerin ve çeşitli yapıların üzerini örtmek için kullanılan ucu sivri çatı örtüsü.

Kiriş: 1. Döşemelerde veya tavanı taşıyan yatay olarak yerleştirilen inşaat elemanı. 2. Yapılarda dört köşe kalın keresteden, demirden veya betonarmeden yapılmış yatay destek parçası.