Eğitim Sitesi

Devşirme Nedir? Devşirme Hakkında Kısaca Bilgi

Devşirme Terimi Hakkında Bilgiler

Tarih Terimi Olarak Devşirme:

Osmanlı Devleti'nde, I. Mehmet (Çelebi) Devri'nde Kapıkulu Ocaklarındaki asker gereksinmesini karşılamak amacıyla kurulan, Devleti'nin gereksinmesine göre belli kurallarla toplanan Hristiyan çocuklardır. Gereksinime göre her 3-5 yılda bir 8-16 yaşlarındaki Hristiyan erkek çocukların devşirilme işidir. Devşirmeye gerek duyulduğunda Yeniçeri Ağası Divan-ı Hümayuna baş vururdu. Devşirme her 40 evden bir oğlan çocuğu oranında yapılırdı. Tek oğul, Yahudi olanlar, evliler, köy kethüdası oğulları, çoban, sığırtmaç, köse, kel, Türkçe bilenler, sanat sa-hibi olanlar, çok uzun ve çok kısa olanlar, Rus, Çingene veya Acem olanlarla Trabzon Hristiyanları kesinlikle devşirilmezdi. Devşirilen çocuklardan oluşan 100-200 kişilik gruba sürü denilirdi. Sürü devlet merkezine gelince dinlenilir ve devşirme oğlanları şahadet getirtilip, Müslümanlaştırılır ve sünnet edilirlerdi. Güzelleri saray için, gürbüzleri Bostancı Ocağı için ayrılır, geri kalanlar Anadolu ve Rumeli'de Türk köylerine dağıtılırdı.

 

Osmanlı Türkçesi Terimi Olarak Devşirme:

1. Devlet hizmetlerinde ve Kapıkulu ocaklarında kullanılmak üzere Hristiyan çocukların, Türk-İslam Geleneklerine göre yetiştirilmesi.

2. Yeniçeri ocağına alınan gayrimüslim çocuklar.

 

    Benzer Tarih Terimleri

    Eşkinci: 1- Osmanlı İmparatorluğu'nda savaşa katılan eyalet askerlerine verilen addır. 2- II. Mahmut zamanında Yeniçeri Ocağı'ndan ayrılarak batılı yöntemlerle eğitilmek üzere kurulan yeni ordunun adıdır.

    Maktu: Kesin olan, değiştirilemez fiyat.

    Gulam Sistemi: Savaşlarda ganimet olarak alınan genç erkek tutsaklardır. Büyük Selçuklu Devleti'nde gulam olarak orduya alınır ve sıkı bir eğitimden geçirildikten sonra aynı adı taşıyan ordunun neferleri arasına katılırlardı. Yaya olarak hizmet verir ve maaş alırlardı. Gulam: Köle, uşak anlamına gelmektedir.

    Fütüvvet: Alçakgönüllülük, yiğitlik, eliaçıklık,başkalarını sevmek, dünya malına önem vermemek, hoşgörü vb. gibi ahlaki temellere dayanan, Anadolu'da XIII. yüzyıldan sonra ortaya çıkan, kısa bir süre içinde birçok İslam ülkesinde de benimsenip yayılan, zanaatçı ve esnaf birliklerine verilen ad.

    Diğer terim sözlüklerini de inceleyebilirsiniz.

    Online Tarih Terimleri Sözlüğü