Kan damarlarının için döşeyen tek katlı yassı epitel.
Online Biyoloji Terimleri Sözlüğü
İş görme kapasitesi.
Besinlerdeki enerjinin üreticilerden otçullara ve onlardan etçillere kadar olan iletimine besin zinciri veya enerji aktarımı denir.
Ekosistemin değişik trofik düzeylerinde bulunan enerji oranlarını, en altta üreticiler olacak şekilde gösteren model.
Enerjinin Sakınımı (Korunumu) Yasası
Bir temel fizik yasasıdır. Verilen herhangi bir sistemdeki enerji miktarı sabittir. Enerji ne vardan yok edilebilir, ne de yoktan var edilebilebilir, ancak bir biçimden ötekine dönüştürebilir.
1. Bakteri, virüs, mantar ya da protozoonların organizmaya girerek çoğalması, hastalık yapma durumu.
2. Enfeksiyon yapan organizmaların bir hücre ya da canlıda meydana getirdiği durum.
Enfeksiyona neden olabilme yeteneğine sahip.
Öğretmenin bir sonucu olarak beyinde meydana geldiği farz edilen değişikliğe ait bir terimdir.
Bütünleşme, birleşme.
Onikiparmak bağırsağından salgılanan ve midenin özsuyu salgısı yapmasını engelleyen hormon.
Bağırsak suyunda bulunan ve tripsinojeni tripsine çevirerek aktifleştiren enzim.
Embriyonik gelişim sırasında arkenteron tavanında her iki yanda cepler oluşur. Daha sonra arkenteron ile bağlantılarını yitiren bu cepler, endoderm ve ektoderm arasında ara bir doku halinde gelişir. Bu ceplerin içindeki boşluklar bağırsaktan türediği için “enterosöl" adını alır. Sindirim sisteminden meydana gelen, cep şeklindeki vücut boşluklarıdır.
Böcekler yoluyla tozlaşma.
İş yapmaya uygun olmayan dağınık enerji durumudur.
1- Hücre içinde üretilen ve bütün hayat olaylarını başlatan, hızlandıran, protein yapısındaki Katalizör proteinlere verilen ad. Biyokimyasal tepkimelerin gerçekleşme sürecini hızlandırır, ancak sürecin oluş biçimini etkilemezler.
2- Canlı hücreler tarafından meydana getirilen, biyokimyasal tepkimelerde katalizör olarak görev yapan bir protein molekülü.
Doku kesitlerinin boyanmasında kullanılan kırmızı-kahverengi, asidik bir boya.
Bir gastrulasyon tipidir. Embriyonun animal kutbundaki küçük blastomerler gelişir ve vegetal hemisferin hücrelerini örter.
Epidermisten köken alan, epidermis yapısından olan.
1. Bitkilerde kök, gövde ve yaprakların dış epitel örtüsü.
2. Hayvanların vücudunu kaplayan derinin üst tabakası, üst deri.
2. Epitel dokunun, en üst tabakası (genellikle vücudun en dış yüzeyini örten doku tabakası), üst deri.
Erkek üreme sisteminde, testislerin üzerinde bulunan spermlerin olgunlaştığı ve kısa bir süre depolandığı yer.