Ayan Terimi Hakkında Bilgiler
Osmanlıca Terimi Olarak Ayan:
Osmanlı Devletinde bir bölgenin ileri gelenleri, eşraf, toprak ağası.
Tarih Terimi Olarak Ayan:
Osmanlı Devleti'nde XVIII. Yüzyıl'dan itibaren güç kazanmaya başlayan yerel egemenlerin yarı resmi adıdır. Dirlik sisteminin bozulmasından sonra devletin, asker ve vergi toplama işlerini üstlenen bu kişiler zamanla güç kazandılar.
Kazanılan bu güç, bir süre sonra ailelere ve soylara da yansımaya başladı. Padişah II. Mahmut zamanında, 1808 yılında devlet ayanların varlığını imzalanan Sened-i İttifak ile onayladı. Daha sonra güçleri kırılarak padişahın en güvenilir unsurları haline geldiler. Ayan ailelerinin en önemlileri Tepedelenli Ali Paşa, Alemdar Mustafa Paşa, Çapanoğlu, Kara Osmanoğlu, Aynacıoğlu ve Sepetçioğlu'dur.
Tarih Terimi Olarak Âyan:
Bir şehrin ileri gelenleri. Osmanlılarda çoğu eşraf ailelerinden oluşan sınıf.
Benzer Tarih Terimleri:
Azap: Bekar Türk gençlerinden meydana getirilen piyade.
Hazine-i Hassa: Padişahın şahsi gelir ve malları.
Garp Ocakları: Osmanlı Devleti'nde Trablusgarp, Tunus ve Cezayir için kullanılan bir terim.
Tacir: Tüccar.
Akçe: Osmanlı Devletinin para birimi olup gümüşten yapılırdı.
Ulema: Bilginler, din alimleri.
Düyun: Borçlar.
Sanayi-i Nefise: Güzel sanatlar.