İki sütun sırası ile çevrelenmiş tapınak.
Online Arkeoloji Terimleri Sözlüğü
Çatıyı taşıyan, yatay yerleştirilmiş kalasların cephede görülen uçları.
Türklere özgü hareketli ve girift bir yazı üslubudur. Harfler ve sözcükler birbirlerine kaynaşmıştır.
Çapraz.
M.S. 81-91 yıllarında Roma İmparatoru.
1- Antik mimarlıkta kullanılan düzenlerin kurallara en bağlı olanı. Ahşap tekniğine özgü detayların taşa geçirilmesiyle ortaya çıkmıştır.
2- Yunanistan'daki tapınaklarda çok sık, Anadolu'da ise ender kullanılan mimari düzene verilen ad. Bu düzende sütunlar doğrudan taban düzlemine oturur ve sütun kaidesi yoktur. Sütun gövdesinde genellikle yirmi adet sığ yiv, keskin bir kenar oluşturacak biçimde birleşir.
Yunanistan'ın kuzeybatısından gelen Yunan kabilesine verilen ad. M.Ö. XII. yüzyılda Güney Yunanistan'ın büyük bir bölümünü istila etmişlerdir. En ünlü Dor devleti Isparta'ydı.
Merkezi planlı, büyük kubbesi dört yandan birer yarım kubbe ile desteklenen cami tipi.
1- Yunanca'da yol anlamına gelip, mezar girişlerine de verilen addır.
2- Çeşitli kültürlerde, toprak altına ya da kayalara oyulmuş oda-mezarların önlerine eklenmiş kuyu biçimli küçük giriş bölümüne verilen ad.
Roma İmparatorluğu'nda, eyaletlerin askeri idaresini elinde bulunduran komutanlara verilen ad.
Arkaik Dönem'de kurulmuş ancak son kazılarda Miken seramikleri de bulunan Selçuk ilçesi sınırları içinde kalan Batı Anadolu'nun en önemli antik kentlerinden biri. Özellikle Lykos kentleri Efes limanı üzerinden tekstil ürünlerini antik dünyaya ihraç ediyorlardı.
1- Başlıkların yastık bölümü, yani yuvarlakça kabarık kesimi.
2- Dor Düzeni'nde abakus'un altında kalan, dışbükey kesitli silmeye verilen ad. İon Düzeni'nde ise, başlığın volüt'leri arasında kalan bezemeli kesimdir.
Siyasal haklara sahip yurttaşlar tarafından kurulan Halk Meclisi'ne verilen ad. Bu meclis, devlet görevlilerini seçer, yasa çıkartır, savaş, barış ve anlaşma imzalanması gibi konularda kararlar alırdı.
Hellen kentinde en büyük "Halk Meclisi" binası.Ekklesia'nın toplandığı yere verilen ad.
Sözcüklerin kökenlerini etkilemeden, önek, sonek ya da ara ek katılması. Bu terim, çekimli ya da ayrışkan olmayan dilleri ifade eder. Eklemeli dillerin en tanınmışları Altay dilleridir. Bu dillerin en önemli örnekleri Türkçe ve Moğolca'dır. Fakat bu aileye Japonca ve Macarca gibi birbirinden çok uzak bölgelerde konuşulan diller de dahil edilebilir. (Osmanlıca=İltisaki diller).
Eski Yunanistan'da altın gümüş karışımı sikkelere verilen ad.
Roma İmparatorluğu'nda Mısır'dan her yıl düzenli olarak yapılan yıllık buğday ithalatına verilen ad.
Klasik Antik Çağ'da bir şehrin dışında bulunan büyük market alanlarına verilen isimdir. Antik çağda ticaret genellikle deniz yolu ile gerçekleştirildiği için emporionların büyük bir kısmı antik limanlarda bulunmaktadır.
En'am suresi ile diğer Kur'an surelerinin bir kısmını içeren kitaba verilen ad. En-am-ı şerif de denilir.
Sparta'da devlet denetçilerine verilen ad.