Eğitim Sitesi

Zeytin Ve Demli Çay Şiiri

Zeytin Ve Demli Çay

Burası tenha yerdir ulaşımım biraz zor,
Beceremediğimden yemeğim bulunmuyor…

Ne sebze ne meyve bol bol çay içiyoruz,
Üşendiğimizden mi pek beslenemiyoruz…

Biraz da bekârlıktan yalnız yaşamamızdan,
Çekingen oluşum ve uzak durmuşluğumdan…

Sorun, fakirlik değil mecburiyet gereği,
Ya da beceriksizlik ve yaşantı ereği…

Dolabımı çekmişim içinin boşluğundan,
Kediler, barınmakta yataklar koyduğumdan…

Hava ise çok soğuk sadece mutfak ılık,
Kedilerim içindir az evvelden ısıttık…

Bakkal dersen küsmüşüz zaten konuşmuyoruz,
Kedi, sorun olunca kalmamış komşuluğumuz…

Tavuk ciğerlerimiz sadece kedilere,
Onlara el atamam varmışım yeminlere…

Dışarı çıktığımda yemek yer ve döneriz,
Kalan vakitlerimde de kahvaltı ederiz…

Dolmuş hattımız var ya şahsımı pek almazlar,
Yanlış tanınıyoruz, bizi anlayamazlar…

Meczup mu sanıyorlar ya da başka çeşitten,
Bilmezler içimizi bilinmez sebeplerden…

Dedim, ne yemeliyim, ne yiyebiliriz,
Bugün çok acıkmışız kıvranıyor midemiz…

Baktım ki zeytinimiz, artmıştı sevincimiz,
Kapalı kavanozda bir gün yetineceğiz…

Bol kaliteli çayla bol miktarda da zeytin,
Rab’be şükürler olsun verdiği nimet için…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK Şiirleri:

Merhametsizler Hiç Sevilmez

Merhameti anlatmaz doğan çocuklarına,
"Kedi köpek sevmez," Der çocuğunun adına...

Derken, çocuk korkar ve set kurar arasına,
Demez, onlar dostlarım uğramaz yanlarına...

Sorun, ailesinden daha da zalimleşir,
Hakk'a aykırı yürür, yolunu netleştirir...

Nasihat da gelmezse etrafındakilerden,
Pekişen her düşünce patlak verir her yerden...

Bakınır etrafına mazlum hayvanlar vardır,
Acımaz hiçbirine kötülük ruhundandır...

Kötüye razı olan zalimlere rehberdir,
Merhametsizliğiyle gafiller için örnektir...

Takdir Rab'bimindir ya zalim cehennemliktir,
Diğer âleme kalır toplum hoşnut değildir...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

O Eski Komşuluklarımız Kalmadı

Neydi o günlerimiz neydi o huzurumuz?
Komşuluklarımızla bitmezdi dostluğumuz...

Herkes güvenilirdi herkes saf düşünceli,
Kavga, dövüş, mahkeme hiç olmamıştık dertli...

Şimdi suratlar asık hal hatırsa kalmadı,
Sanki herkes bir zanlı sanki herkes bir cadı...

Korku içerisinde endişe içerisindeyiz,
Bencilliklerimiz var hiç vaz geçmemekteyiz...

Adeta saklanmışız görmek istemiyoruz,
Göz göze gelmemek için uzaklaşıyoruz...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Otizmlinin Parmağı 3

Huyunu pek bilmeden aldık sınıfınıza,
Bakındık dikkatlice sağımıza solumuza…

Mutlak tanımak gerek şu gezinen çocuğu,
Çaresiz altı bezli otizmli yavrucuğu…

Şimdilik dolaşıyor sınıfın ortasında,
İşaret parmağıyla istek oluşturmada…

Tam bir geveze gibi işaret göstermesi,
Hiç bitmek de bilmiyor çok şeyi istemesi…

Diğer çocuklar kaldı işimiz bu çocukla,
Henüz zararı da yok bizi uğraştırmakla…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Zeytin Ve Demli Çay Şiiri