Zaman bir yargıçtır, anılar da savcı.
Sorguladılar beni, sanırsın avcı.
Tüm anılar, aleyhte, tanıklık etti.
Dediler, neşeden çok, var sende acı.
Savcı sordu bana; neden yaşamadın?
Cevap verdim; engellileri, aşamadım.
Hâkim beni, bu konuda, suçlu buldu.
Hayatı yaşamayı, başaramadım.
Tıktılar beni hapse, cezam müebbet.
İçerde geçmiyor zaman, hep muhabbet.
Anılar, acılar, hep yoldaşım oldu.
Sanki, birden çıktı yerden, arz-ül dabbet.
Sen sen ol, insan gibi, yaşa hayatı.
İyinin avcısı ve hekimi sen ol.
Boşa harcama, sen hiç, ömrühayatı.
Zamanın, savcısı ve hâkimi sen ol.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
El ele tutuşarak, çok gezdik.
Biz bazen, ayrılıktan da bezdik.
Bir zaman, birbirimizi çok sevdik.
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Sana neden, umut bağlamışım?
Uğruna boşuna, ağlamışım.
Bak, yaralarımı dağlamışım
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Neden sevgili? Bana bu eziyet.
Sanma ki, bu yaptığın meziyet.
Düzelt kendini, bu ne vaziyet?
Hata mı yaptım, sevdiğim için?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Kimsem yok, çok yalnızım.
İç dünyamda, ıssızım.
Bu yüzden, hep sessizim
Yalın ve kimsesizim.
Dünya çok kalabalık.
Hâkim şimdi zorbalık.
Arkasından, kabalık.
Nerde kaldı insanlık?
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Dert çektim hep, inleye inleye.
Geçti günler öğüt, dinleye dinleye.
Sevdam bilinmez hiç, saklaya saklaya.
Nidem gardaş düştü, aşkın ateşi.
Onsuz günler geçmez, atarım içeri.
Oldum bu dertten, hep biçare.
İlacı yok bu derdin, yok ne çare.
Nidem gardaş düştü, aşkın ateşi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL