Eğitim Sitesi

Yumurcak Şiiri

Yumurcak

Annesine

Bir gül verdi

Yumurcak!

Annesinden

Sevgi ister

Kucak kucak

Yumurcak!



Bakışları

Umut dolu

Kalbi de

Küçücük

Sıcak mı sıcak!

Yumurcak!



Sözlerine

Bakın sana.

Neler diyor

Duyun sana

Ay kalbim duracak!

Yumurcak!



Sevgi üstüne

Bütün sözleri

Dinle bak

Büyüyünce

Şair olacak

Yumurcak!



Kızlara

Şiirler yazacak

Hem de

Kucak kucak

Yumurcak!

Yumurcak!

Ahmet ALPTEKİN Şiirleri

  

küre çok güzel bir şiir 2012-05-04

Ömer Acar Minik yavrucukları ne de ifade etmişsiniz tebrik eder devamını dilerim Şiirlerini takip ediyor Sizi sürekli hatırlıyorum. Canım arkadaşım 2006-03-18

şirin çok şirin bir şiir 2005-04-17

yağız adıguzel Harika bir şiir yazanı tebrik ederim 2005-02-27

ahmet can kardeş diline ve kalemine sağlık.Sıcacık bir anlatım.
2005-05-02

cengız behsetov tebrik ederim 2005-02-18

cengız behsetov tebrik ederim 2005-02-18

Ayşenur Balcı Siteyi yeni keşfettim.Teşekkürler emeğiniz için.Ders sırasında kullanacağım çok güzel,duygu dolu şiirler 2005-02-16

oğuzhan ömeroğlu cok güzel 2005-02-16

okan koçan muhteşem cok ıyı 2005-02-16

cengız behsetov cok harıka ve guzel 2005-02-16

murat pasayev cok guzel 2005-02-16

ılkın hamıtzade cok ıyı
2005-02-16

cavit sıcak bir şiir yumurcak 2005-02-10

Yazılan son 14 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 14 yorum yazılmış.

Benzer Ahmet ALPTEKİN Şiirleri:

Kervan

Bir çok deve bir merkep başlarında,

Yükün aldı, düştü yollara kervan.

Irmak kenarında, su başlarında,

Oturup dinlendi, su içti pınardan,

Kaynağın arayıp sormadı kervan,



Eşeği önlerine rehber etti,

At ile devenin zoruna gitti,

Geçitli dağlarda yolları yitti,

Etrafını sardı toz ile duman,

Nice haramiye bac verdi kervan.



Bazen kârı oldu, bazen zararı,

İnsanlarla doldu taştı hanları,

Fedailer kolladı sarp dağları,

Kum saati ters döndü, değişti zaman,

Bir gidip,bir geldi bu yolda kervan.



Yıllar geçti koca ömür çürüdü,

Tüccar yük vermedi ayak sürüdü,

Harami yol kesti, itler ürüdü,

Yine de yol aldı ardına bakmadan,

Kalktı yürüdü durmadı kervan.



Çölleri geçerken Mecnun’ u gördü,

Bağrında bir ateştir yanıyordu,

Gözleri dolarak Leyla’yı sordu,

Kervancı da doldu, yutkundu bir an,

Gördüm diyemedi kahroldu kervan.



Ticaret ayrıldı bilmem kaç kola,

Ne han kaldı, ne gurbet, ne sıla,

Dönüp baktı gidip geldiği yola,

Katarlar dizilmiş, dönmüş o devran,

İzini yitirdi kayboldu kervan.

Ahmet ALPTEKİN

Toprak

Önce hamurumuzu yoğurdun

Sonra da doyurdun bizi toprak

Nice gariplere sadık yar oldun

Bağrına basarak korudun toprak.



Babamız, anamızsın, yarimizsin

Var mı biri hakkını inkâr etsin

Şahidim vallah kim ne derse desin

Dertli başımızın tacısın toprak.



Sen, bol bol, ye iç ürün vermeye bak

Yokluğu açlığı bir yana bırak

Son bir nefes, son umut, en son durak

Yutarsın insanı doyarsın toprak.



Gökten yağan her şeyin talibisin

Yerden biten mahsullerin sahibisin

Unutma, acıların tabibisin

Kor yürekleri soğutursun toprak.



Yağmur yağınca ağaçsız tepeye

Kalkıp gider karışırsın dereye

Yolculuk başlar kim bilir nereye

Göle mi, yoksa denize mi toprak?



Yüzünü yırtıp ne tohumlar verdim

Senin bitirdiğin mahsulü yedim

Son nefeste yine kapına geldim

Al beni bağrına, al beni toprak.

Ahmet ALPTEKİN

Biz Köy Çocuğuyuz

Biz bu dağların köy çocuğuyuz,

Soğanı yumruğumuzla kırarız.



Toprak kokar bedenimiz, tenimiz,

Yanık çıkar türkü olur sesimiz,

Koçyiğidiz bilinmezmi yerimiz,

Biz bu toprağın yiğit çocuğuyuz,

Biz vatan uğruna can, can veririz.



Kavga dendimi ölesiye varız,

Dost olana biz de sadık yarız,

Havada kelebek gibi uçarız,

Biz bu toprağın yağız çocuğuyuz,

Biz kızdıkmı arı gibi sokarız.



Soframızı düz ovaya kuirarız,

Misafirsiz oturmaya korkarız,

Aç kimseler var mı diye sorarız,

Biz bu toprağın cömert çocuğuyuz,

Biz ancak misafirle doyarız.



Çatal, kaşık, bıçak nedir bilmeyiz,

Oturur bir kuzuyu elle yeriz,

Geride başka bir şey var mı deriz,

Biz toprağın pehlivan çocuğuyuz,

Biz ayranı bakraçlarla içeriz.



Mecnun olur çöle iner gezeriz,

Kerem olur yanar yanar döneriz,

Ferhat olur nice dağlar deleriz,

Biz kıraç toprağın mert çocuğuyuz,

Biz sevdikmi adam gibi severiz.



Kalleşe, namerde dönüp bakmayız,

Korkakları adam bile saymayız,

Boş gürültüye papuç bırakmayız,

Biz bu toprağın asil çocuğuyuz,

Biz gürledikmi gök gibi gürleriz.



Biz bu dağların köy çocuğuyuz,

Soğanı yumruğumuzla kırarız.

Ahmet ALPTEKİN

Yumurcak Şiiri