Bir düşünür, bir yanarım.
İçeriden hep kanarım.
Kırıldı kolum kanadım.
Yarama ilaç ararım.
İnsan olmak büyük erdem.
Rabbi düşün, içten her dem.
Yoksa olamazsın adem.
Yarama merhem ararım.
Yok olmak zor, içerinde.
Ruh bürünmüş, gör teninde.
Rabbini bul bedeninde.
Yaradan, seni ararım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ne kadar ömrün kaldı bilir misin?
Dünyaya sana mı kalır? Emin misin?
O halde neden düşünmezsin bunu?
Gör yaratılmış, bir kul olduğunu.
Sen kibirlenme hiç, boşu boşuna.
Davran her zaman hep, yaşı yaşına.
Can çıkmadan al, aklını başına.
Kimse bakmaz, senin kara kaşına.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
İstanbul kaç parasın?
Gönlümde hep yarasın.
Karadan da karasın.
İstanbul tüketin beni
Bir zulüm şehiri misin?
İnsanı ezen misin?
Hep kazanan sen misin?
İstanbul erittin beni.
Ocaklar söndürensin.
Ümitler tüketensin.
Yok edip öğütensin
İstanbul delirttin beni.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL
Artık ihtiyarladım.
Gençlik gitti yaşlandım.
Gençlere var öğüdüm.
Olma hiç düğüm düğüm.
Açık, net ol insana.
Değer verirler sana.
Vaktin varken yapsana.
Sevap bırak arkana.
Sende olacan yaşlı.
Hepten bir ağır başlı.
Bırakma gözü yaşlı.
Kimseyi, çatık kaşlı.
Nedir ömür dediğin?
Kâr mı sanki yediğin?
Varsa iyilik yaptığın?
Kârdır dua aldığın.
Faydalı ol çevrene.
Bakılsın gül çehrene.
Yoksa boş bir çerçeve.
Yakışmaz hiçbir eve.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL