Yevm-İ Mahşer
Gök yarılır,
Yer açılır,
İçindekiler saçılır;
Arz dümdüz işte bak!
Rabbe boyun eğilir,
İnsan hesaba çekilir.
Kitaplar dağıtılır;
Kimi sağından alır,
Hesap ona kolaydır.
Kiminin solunda kalır,
Hesap ona zorlaşır;
Bu en büyük olaydır.
İstese de yok olmaz,
Geriye dönüş olmaz.
Salihler nimet içinde,
Mücrimler ateş dibinde.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Toprakla Mükaleme
Sesleniyorum sana!
Ey kara toprak!
Cevap ver, şu âşığa!
Sen mi yaptın,
Bunca nakışlı yaprak?
Ses veriyor toprak,
Bu seda gayet berrak:
Ey âşık!
Ne demek bir yaprak yapmak?
Ne kalem var ne defter
Ne ilmim var ne cetvel
Ne iradem ne kudret
Yok bende böyle bir hikmet!
Nasıl çizerim yaprak?
Nasıl dokusun toprak?
Sonsuz ilim hikmetle
Çiziliyor o yaprak.
Kesif bir perdedir;
Ancak O’na bu toprak.
Sen yaz bunu ey Yûnus!
Biz bu işte yokuz!
Bu yük ağırdır bize,
İman gerektir size,
İcad ne haddimize,
Yaz bunu dize dize!
Şirk bitsin, küfür gitsin!
Mahlukat dile gelsin!
Müşrikler dize gelsin!
Hidayet dillensin,
Gafiller uyansın!
Küfür örtüsü kalksın!
Sen Şâir’ül İslâm’sın!
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Kalu Bela
Özgürlüğe ölüm,
Kuşa bir kafes,
Kim bilir,
Ne zaman verilecek son nefes?
Zannetme hayattan gaye,
Sadece heves!
Kâlû Belâ’yı nasıl unuttun?
Ey ruh, sana pes!
Yanmış aşk ile bu yürek,
Unutulmamış hiçbir dilek,
Ne bilirsin?
Belki yarın gerçekleşecek,
Uyan artık gafletten, ölüm ansızın gelecek!
Sanma herkes de seninle bir gelecek.
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
Çanakkale Ruhu
Bak, şu belde Çanakkale!
Tekbir hâkim dillerde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Tevekkül var gönüllerde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Tevhid ehli var cephede.
Bak, şu belde Çanakkale!
İman ateşten kor elde.
Bak, şu belde Çanakkale!
Bak Hak deyu gelenlere!
Vatan aşkı bilenlere,
Bayrak nedir bilenlere,
Ezan dinmez diyenlere,
Toprağa kan verenlere,
Şehadete erenlere.
Bu, Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?
Edirne’den Hakkari’den,
Ardahan’dan ve İzmir’den,
Sinop’tan Antalya’dan,
Iğdır’dan ve Aydın’dan,
Yurdumun dört yanından,
İslâm olan topraklardan,
Allah için geldiler,
Vatan düşmesin dediler,
Atam küsmesin dediler,
Namusu çiğnetmediler,
Canlarını verdiler,
Şehadete erdiler.
Bak kimi Türk onların,
Bak kimi Kürt onların,
Kimi Arap kimi Laz,
İslâm ile serfiraz,
Başka şeref aramaz,
Irkçılığa kapılmaz.
Bu Çanakkale ruhudur,
Geçilmez kılan budur,
Ruh-u Çanakkale budur,
Bu ruh vatanın suyudur,
Bu ruh millet hamurudur,
Bu ruh Kur’an buyruğudur,
Bu ruh izzet bayrağıdır,
Bu ruh nasıl unutulur?
Şâir’ül İslâm Yûnus Kokan
Yûnus KOKAN
