Yaz akşamları
Çekirgeler ötüyor
Yandaki patikada
Aşk böcekleri..
Usulca hışırdar
Ağaçtaki yapraklar
Rüzgarın sesiyle..
Yollar uzuyor,
Giderken sana..
Ilık eser meltem
Deniz kıyısında...
İçimdeki matem
Dünün acısında...
Yaz akşamları
Yaz aşkşamları...
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Dedim, neydi ki, senin adın?
Dedi ki, benim adım, kadın.
Bereket saçarım, her yere.
Tanrıdan sonra, yaratanım.
Anneyim, eşim, kız kardeşim.
Kadınım ben, yoktur bir eşim.
Sevgi dolu, umut doluyum.
Bazen şen, bazen çilekeşim.
Tanrı, özenerek yarattı.
Neslin, devamını sağladı.
Yüreğime, merhamet verdi.
Evlat sevgisini tattırdı.
Meta değilim, ben kadınım.
Gör, sizin gibi, bir insanım.
Hor görme, ezme beni.
Bak, hesap sorar, yaradanım.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Doğanın kanunu evlilik.
Kimine göre gereklilik.
Kimi hep kaçar korkar bundan.
Kimi de zanneder evcilik.
Sevgi, saygı olmazsa biter.
Eşler birbirlerine küser.
Davranışlar, çok göze batar.
Bu iş tam başlamadan biter.
İşin sırrı bence anlayış.
Sözleri doğru algılayış.
Sevginiz, zamanla pekişir.
Saygı, arkanızdan yetişir.
Çocuk derler, işin meyvesi.
Evin güzelliği, neşesi.
Herkes şen olsun evlilikte.
Buluşsunlar hep güzellikte.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Hakların yoksa, şimdi bak sen, bir köleydin.
Yaranamazdın, efendin için, öleydin.
İnsanı, insan yapar, hakların, bunu bil.
Neyim, diye düşünürdün, inan, böyleydin.
Özgürlük yok, fikir yok, yok, verilen haklar.
Mahkemeye düşsen bile, kim seni aklar?
İnsanların, hakkı, hukuku, evrenseldir.
Bizi, insanlıktan soğutmaz mı, yasaklar?
İnsan hakları, evrensel beyannamesi.
Sanki insanlığın, gür ve özgür bir sesi.
Haklar, olmaz ise, biz, yaşayan ölüyüz.
Budur, yaşam sahnesinin, son perdesi.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL