Eğitim Sitesi

Yalnızlar Şiiri

Yalnızlar

Kökünden koparılmış

Aşklar, sevdalar yalnız

Mânâ, ruhuna küsmüş

Sözler, sâdâlar yalnız



Biraraya zor gelen

Yüze yapmacık gülen

Kavuşmak meğer yalan

Sessiz vedalar yalnız



Beklemek düşmez sana

kaydediver yasana

Bilinmeze bu sene;

Göçen vefalar yalnız



Yakın-Uzak demeden

Her zorluğu dem eden

Vicdan düşse kümeden

Garip davalar yalnız



Üretir tarttıramaz

Önyargı attıramaz

Benliği sattırmaz

Salim kafalar yalnız



Aldanmışla, adanmış

Biri taş, biri canmış

Görüntüler yalanmış

Cevr-ü cefalar yalnız



Sahte bülbül deşifre

Yalan vardırır küfre

Huya düşünce tafra

Zevk-ü sefalar yalnız



Boşaltırsan içini

Öz değerler taçını

Yol istersen saçını

Kalbî küfeler yalnız



Ali Rıza MALKOÇ 24/11/2010 Bursa



Sâdâ : Gür ses Dem:Soluk,nefes,zaman Cevr-ü cefa : Zorluk,eziyet,sıkıntı

Küfe: Örgülü sepet, saklama kabı Salim: Sağlam,sakin

Tafra: Çalım, böbürlenme, yüksekten atma, abartma,olduğundan büyük görünmeye çalışma

Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri

  

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer Ali Rıza MALKOÇ Şiirleri:

Kirlenmesin

Gönül kirlenirse, kalbe de yansır

Hayâ kirlenirse, hal de kirlenir

Ulaşır beyine, misafir olur

Meyve kirlenirse, dal da kirlenir



Rengârenk bir yaşam, cennetlere denk

Derinden bakınca, tütüyor ahenk

Kol kola tutuşan, eyleyince cenk

Beyaz kirlenirse, al da kirlenir



Temel sarsılınca, çatı çatırdar

Ne hatıra kalır, ne de hatırdar

Kıtaya sığmadı, hem de satır dar

Hece kirlenirse, dil de kirlenir





Avucumda tutsam, elimi yakar

Bırakırsam yere, kilimi yakar

Söylesem gerçeği, dilimi yakar

Kovan kirlenirse, bal da kirlenir



Çok lafa gerek yok, anlarız sözden

Baharın gelişi, bellidir güzden

Bir Güneş ki, utanıyor gündüzden

Aktör kirlenirse, rol de kirlenir



Büsbütün eyledik, tatlı acıyı

Sardık yaramıza, dinmez sancıyı

Bahçemizde, her canlı bize kıyı

Diken kirlenirse, gül de kirlenir





Ali Rıza MALKOÇ 07/03/2011 Bursa



Hayâ: ar, utanma duygusu

Cenk: Kavga, mücadele, çarpışma

Ali Rıza MALKOÇ

Önce İnsan Mı?

Sevgimiz odaktan, ilgi esastan

Önyargıyla bakıp, horlamayalım

Can içinde varız, şeklimiz candan

'acaba?' 'neden?'le, kirlemeyelim



Özne insan ise, detay gerisi

Şekilden şekile girmez derisi

Her başlangıç ona, yolun yarısı

Azmini, ufkunu körlemeyelim



Çoğunluğun iradesi nefesi

Zorlar yoz kalıbı, kırar kafesi

Koro dışı, bu ses de neyin nesi?

Uyumlu besteye, hırlamayalım



Cevizin içinde saklanmış kurdu

Bilmeyen de sanır ceviz doğurdu

Bizlere emanet, bu eşsiz yurdu

Asıl sahibine, darlamayalım



Yüreği var, yaşatmak için atan

Uğrunda can verip, altında yatan

Hiç toprağa indirgenir mi vatan?

Milli değerleri zorlamayalım



Önce insan, özne insan, öz insan

En hassas detayı, gören göz insan

Kırılanı, onaramaz yüz insan

Yorum hatasıyla, gürlemeyelim



Ali Rıza Malkoç 12/06/2010 Bursa

Ali Rıza MALKOÇ

Bahar Çiçekleri

Söktüğü cihazdan vida artıran,

Çömez usta gibi şaşkınım dostlar

İnsanlık yaralı, yoğun bakımda

Duyulmaz sesimiz, küskünüm dostlar



Türkü dersen, türkü yaktık yöreden

Evren’e ışığız, mavi küreden

Ne hikmetse, hüzün çıktı kuradan

Kendi günahımla, düşkünüm dostlar



Öz hamurumuzda iyilik varken

Gündüzler bize dost, geceler yârken

Ha bugün, ha yarın, bu bahar derken

Kaç mevsim yaralı, suskunum dostlar



Hava, su bozuldu, toprak bozuldu

Geniyle oynandı, yaprak bozuldu

Lekelenince yol, sapak bozuldu

Heceler dururum, taşkınım dostlar



Bahar gelir elbet, bu böyle sürmez

Filizler, başaklar, kör olan görmez

Vefakâr bahçıvan, defteri dürmez

Kuruyan bir dalda, eşkinim dostlar



Ali Rıza Malkoç 31/03/2011 Bursa



Çömez:acemi, çırak, sakar

Eşkin: filiz, tomurcuk

Sapak: Bir ana yoldan ayrılan yolun başlangıç noktası.



Ali Rıza Malkoç




Ali Rıza MALKOÇ

Yalnızlar Şiiri