İniyor güller.
İki kişi evleniyorlar.
Anne mesut.
Dileklerim yerine geldi.
Diye içten seslenen coşkuyla.
İki kişi.
El ele.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Yalnız Ben
Sokaklar sakin.
Ve ben yalnız.
Ve ben.
Ve ben.
Ve ben.
Hep yalnız.
Yalnızlık gözlerim olmuş.
Kırık bir kanadı tamir ediyorum.
İklimler.
Yapraklar dökülüyor.
Sonbahar.
Arsız bir kelime gözlerimden akan yaşlarımsın.
Islak plastik bir kutu sensizlik.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
Yük taşıyan atlar emek verir insanlığa.
Konuşma yetisi verilmeden yaratılmış.
Atlar diyemez onu taşıyamam,o yük ağır.
Doldurur ademoğlu, hababam yürü koşar dolu dizgin hor.
Bilmez misin miskin gün gelir, sorulur hesabı.
Yaptığın eziyetlerin.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN
Ben hep beklerim.
Ayten bekler.
Suların karanlığı deldiği silahlı gözleri ararım.
Beni yerime mıhlayan günün bulanık karanlığının içine girer kadınların güneş gözleri.
Altımda rüzgar.
Karışır yapraklar.
Her biri bir ırmağı gönderir bana.
Yalnızlık görür suda.
Karanlığınızı.
Suçlu gibi vururlar Ayten'imi.
Gül akar göğsünden.
Toplayamam güller kanar vurulunca.
Sevmek gibi.
Ölürler.
Bülent Tüsen
Bülent TÜSEN