Yüksekte uçarken, düştüm alçağa.
Sen sen ol da, hiç güvenme alçağa.
Sakın ha dönme, sırtını bıçağa.
Oy yalan dünya, vay yalan dünya.
Param, pulum var diye güvenme.
Gücüm, kuvvetim var diye övünme.
Hainden darbe yedim diye dövünme.
Oy yalan dünya, vay yalan dünya.
Bir bakmışsın ki, elde avuçta yok.
Bazen aç kalmışsındır, bazen de tok.
Bu dünyanın derdi de, zulmü de çok.
Oy yalan dünya, vay yalan dünya.
Mesut YÜKSEL
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Ruhum daralıyor, canım sıkılıyor.
Bir mengene var, sanki beni sıkıyor.
Neşem yok oldu, hüzünler sardı beni.
Acı, sevincin içinden, sıyrılıyor.
Kafam dalgın yine, gözler bak buğulu.
Bu kıskaç, gelmedi bana hiç uğurlu.
Darlandıkça darlandım, oksijen lazım.
Yoksa sağır edecek, gelen uğultu.
Keder olmasaydı, uçardık keyiften.
Bazen de güleriz biz, çakırkeyiften.
Kimse için, kendini, üzmeye değmez.
Dertler gelince, kaçmak lazım, hafiften.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Artık hazan zamanı, bülbül ötmüyor.
Dertli de aman sazım, neden çalmıyor?
Niye böyle oldu, hiç yüzüm gülmüyor?
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Dünya yalan, her şey yalan, hep dediler.
Neden İnsanlar, birbirini yediler?
Daha kıymet bilir, köpek ve kediler.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Çok mal mülk paraymış, neden hep tükendi?
İnsanlar belledi, onu hep efendi.
Sarılacağımız, iki metre kefendi.
Dertten derde saldı felek, hiç gitmiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Viran oldu, gönül bağım.
Boran oldu, karlı dağım.
Sızlar oldu, solum sağım.
Sen gidende, tatlı yarim.
Bağım, bahçem çorak oldu.
Güllerim bak, toprak oldu.
Ev, ocak hiç, tütmez oldu.
Sen gidende, nazlı yarim.
Yaralarım, kaldı naçar.
Yarim kalbi, aldı kaçar.
Şimdi bende, yara açar.
Sen gidende, şirin yarim.
Özlem aşka, sığmaz taşar.
Aşk engeli, yılmaz aşar.
Sevdamız, yürekte yaşar.
Sen gidende, güzel yarim.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL