Dertten ve kederden, bak düştüm harap.
Bir zaman, sandım ki, dostummuş şarap.
Günahlar işledim, dedim ki ya rab!
Günahsız bir kulun, değilim ki ben.
Hayata ve herkese, isyan ettim.
Bana yakın olanı, hep terk ettim.
Bu hayatı kendime, zindan ettim.
Hatasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im bu dertler, hep beni mi bulur?
Gülmez ki yüzüm, acep son mu olur?
Bu dertli kulun, ne zaman doğrulur?
Yarasız bir kulun, değilim ki ben.
Rabb'im, dert de sende, derman da sende.
Kalmadı ki takatim, bu yorgun bedende.
İstesem de, severim, istemesem de.
Vefasız bir kulun, değilim ki ben.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL Şiirleri
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Herkesin bir çeşit, rehber ışığa ihtiyacı var.
Cennetin gerçek bir, resmini görüyorum sende.
Sana olan sevgim, her gün, daha da güçleniyor.
Bütün dileklerim, gerçekleşti, seninle birlikte.
Sen benim, gökyüzündeki, parlak yıldızımsın.
Yolumu aydınlatıyorsun, ışık saçıyorsun.
Sen olmadan, yolumu bulmakta zorlanıyorum
Sana aşığım sevgilim, kalbimi titretiyorsun.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Karlar yağıyor, buralara, sevgilim.
Yetmez gibi, yokluğun da, üşütüyor.
Ayaz kesti, burda, oldum, dilim dilim.
Hasret, yolları, gözümde büyütüyor.
Kar bembeyaz, bak, kapladı ortalığı.
Sanki dersin, yalnızlığımın ortağı.
Her yer, beyaz gelinlik gibi, süslendi.
Sanki kurmuş, seni bekliyor otağı.
Buralarda yar, tek, yüreğim üşüyor.
Soğuktan, ayazdan, hep kuşlar göçüyor.
Gözden, ırak olan, gönülden de olur.
Yar, çabuk gel, yoksa bu sevda, geçiyor.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL
Sen hastanedeyken,
Sanki birşeyin yoktu.
Günlerce iyileşemezken,
İçimi sardı bir korku.
Bize gerçek bir baba oldun.
Hep üstümüzdeydi gözün.
Kolunu kanadını gerdin.
Altın değerinde her sözün.
İnsan gibi insandın sen,
Küçüktüm, seni gördüm ben.
Sen örnek oldun hep bana.
Kurban olam seni yaradana.
Babam, babam canım benim.
Neredesin? hep seni özlerim.
Pencerde, yollarını gözlerim.
Nerede? O nasihat eden sözlerin.
Mesut Yüksel
Mesut YÜKSEL